وفادار کشاورزی؛ محمد علی همتی
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1398، ، صفحه 83-103
چکیده
خودبرتربینی و رفتار کبر‌ورزانه‌ی انسان در برابر خدواند یا مخلوقات او یکی از رذایل اخلاقی است که در قرآن با واژه‌ی «استکبار» و مشتقاتش و در عهدین با واژگان متعددی بیان شدهاست. برای شناخت ابعاد گسترده‌ی این مفهومِ کلیدی لازم است واژگان مربوط به آن در کتب مقدس، واژهشناسی و معناشناسی شود و عوامل، ویژگی‌ها و فرجام ...
بیشتر
خودبرتربینی و رفتار کبر‌ورزانه‌ی انسان در برابر خدواند یا مخلوقات او یکی از رذایل اخلاقی است که در قرآن با واژه‌ی «استکبار» و مشتقاتش و در عهدین با واژگان متعددی بیان شدهاست. برای شناخت ابعاد گسترده‌ی این مفهومِ کلیدی لازم است واژگان مربوط به آن در کتب مقدس، واژهشناسی و معناشناسی شود و عوامل، ویژگی‌ها و فرجام کار آنان که به این رذیلهی اخلاقی دچار میشوند، تبیین گردد. این جستار به روش تحلیلی- تطبیقی به واژهشناسی و معناشناسی استکبار و تکبّر در عهدین و قرآن پرداخته، عوامل به وجود آورندهی آن را در انسان از طریق آیات هر کدام از کتب مقدس بررسی نموده و با تحلیل ویژگیهای مستکبران و متکبّران به بیان فرجام شوم آنان از دیدگاه کتب مقدس پرداختهاست. در کتب مقدس واژگان متعددی این مفهوم را بیان نموده، عواملی تقریبا مشابه چون پیروی از هوای نفس، احساس بینیازی و فراموشی قدرت خداوند، زمینه ساز آن و صفاتی چون ادعای خدایی، استهزا و انکارِ اصول اعتقادی به عنوان صفات ایشان و فرجام شومی نظیر گمراهی و هلاکت در دنیا، محرومیت از بهشت و خسران ابدی به عنوان مجازات آنان ذکر شدهاست، هر چند که این مفهوم با تمام ابعادش، در قرآن نمودی ژرفتر و گستردهتر یافته است.
