آموزه ی تحدی، پیوندی ناگسستنی با متن قرآن و قابلیتهای ذاتی آن دارد. لذا دور از واقع نیست اگر راز تحدیناپذیری قرآن به عناصر درونمتنی نسبت داده شود. در این رهیافت، متن بنا بر یافتههای حوزه نشانهشناسی، نظامی از نشانهها یا مجموعهای از دال ومدلولهاست که در پیوند با یکدیگر به متن ویژگی جامعیت، اختلافناپذیری و ...
بیشتر
آموزه ی تحدی، پیوندی ناگسستنی با متن قرآن و قابلیتهای ذاتی آن دارد. لذا دور از واقع نیست اگر راز تحدیناپذیری قرآن به عناصر درونمتنی نسبت داده شود. در این رهیافت، متن بنا بر یافتههای حوزه نشانهشناسی، نظامی از نشانهها یا مجموعهای از دال ومدلولهاست که در پیوند با یکدیگر به متن ویژگی جامعیت، اختلافناپذیری و مانند ناپذیری دادهاند. با روش تحلیل و تطبیق محتوای آموزهی تحدی با دادههای علمی به ویژه حوزهی نشانه شناسی متن این نتایج به دست میآید که اوّلا مسئله تحدی و راز اعجاز قرآن متعلق به نظام نشانهای حاکم بر متن و شبکه پیچیده ارتباطیآیات است، ثانیا متن در سطح مطلوبی از نظم و انسجام درونی، ساختار و اسلوب بیانی، روابط جانشینی وهمنشینی، شبکه تولید معنا، نظام نشانهها و همگرایی دلالتها و... قرار دارد که همه این قابلیتها، اساس نظریهی استواری متن در تحدی را تشکیل میدهند. نظریهای که در همه حال بازنمود این واقعیت است که متن و سازههای آن هر مخاطبی را به گفتگو فرا میخواند و در عین دعوت مستمر و همگانی به تحدی قادر است در کنشگرمخالف خود واکنشهایی چون تسلیم، اعتراف و انصراف از معارضه ایجاد کند.