محمدحسین اخوان طبسی؛ محمدمهدی فرهی؛ حسین شجاعی
چکیده
ماده ثلاثی «وسط»، مادهای است که با صورتهای مختلف در قرآن کریم بهکار رفته و مهمترین کاربرد آن در مفهوم «أمت وسط» (بقره/143) بازتاب یافته است. لغتشناسان برای این ماده دو معنای مجزا (میانه/ برتر) و برخی معانی حاشیهای دیگر ذکر کردهاند. مفسران قرآن کریم نیز مبتنی بر این معانی، نظرات مختلف و گاه متشتتی را در ذیل آیات مربوطه، ...
بیشتر
ماده ثلاثی «وسط»، مادهای است که با صورتهای مختلف در قرآن کریم بهکار رفته و مهمترین کاربرد آن در مفهوم «أمت وسط» (بقره/143) بازتاب یافته است. لغتشناسان برای این ماده دو معنای مجزا (میانه/ برتر) و برخی معانی حاشیهای دیگر ذکر کردهاند. مفسران قرآن کریم نیز مبتنی بر این معانی، نظرات مختلف و گاه متشتتی را در ذیل آیات مربوطه، بهویژه امت وسط ابراز داشتهاند. معانیای چون عدل، برگزیده، میانهروی و یا واسطه میان امت و پیامبر (ص)، مهمترین این نظرات هستند. پژوهش حاضر با استفاده از روش ریشهشناسی واژگان، همزادهای وسط در زبانهای سامی را مطالعه کرده تا مؤلفههای معنایی در ریشه وسط کشف و آشکار گردد و بر اساس آن، میان اقوال داوری شود. این پژوهش به این نتیجه دست یافت که ماده وسط در زبان عربی، یک مشترک لفظی است که خود برگرفته از دو ریشهی کاملا مجزا با دو معنای کاملا متفاوت است. این ماده در ترکیب «امت وسط» نه معنای میانه یا معتدل، که معنای «توانمند، پیشرو و متقدر» را دارد.
فتحیه فتاحی زاده؛ ناهید حسین نتاج؛ سارا طاهری
چکیده
ریشۀ «ضرب» که در مجموع 58 مرتبه در قرآن کریم بکار رفته از جمله واژههای پیچیده در زبان عربی است که به زعم برخی از قدیمیترین کتب لغتنویسان عرب برای جمیع اعمال بکار میرود. از راههای رسیدن به فهم صحیح، جامع و روشمند یک واژه، انجام بررسیهای لغوی و ریشهشناسی آن است. بدین منظور در این پژوهش معانی ضرب از کهنترین زبانهای ...
بیشتر
ریشۀ «ضرب» که در مجموع 58 مرتبه در قرآن کریم بکار رفته از جمله واژههای پیچیده در زبان عربی است که به زعم برخی از قدیمیترین کتب لغتنویسان عرب برای جمیع اعمال بکار میرود. از راههای رسیدن به فهم صحیح، جامع و روشمند یک واژه، انجام بررسیهای لغوی و ریشهشناسی آن است. بدین منظور در این پژوهش معانی ضرب از کهنترین زبانهای آفروآسیایی و سامی باستان استخراج و سیر تطور معنایی واژه تبیین میشود. در مرحلۀ بعد با توجه به دستهبندی معنایی که از ریشهشناسی ضرب بدست آمده، معانی ضرب در آیات مختلف بررسی و دستهبندی میشود. مطالعه حاضر نشان میدهد که کاربردهای قرآنی ماده ضرب همگی ذیل دسته اول معنایی بدست آمده از ریشهشناسی یعنی «متصل کردن/مخلوط کردن/بهم پیچیدن/بستن» صورتبندی میشوند و معنای دوم یعنی «سوختن» عملاً در قرآن کاربرد نداشته است. با بررسی آراء مفسران درباره معانی ضرب در قرآن بر اساس نتایج ریشهشناسی، این نتیجه حاصل شد که بعضی از معانی ضرب که در طیفی از تفاسیر و ترجمهها مدنظر قرار گرفته است، با شواهد ریشهشناختی تأیید نمیشود. ازجمله معنای کتک زدن برای ضرب در بررسیهای ریشهشناختی یافت نشد و برای «اضْرِبُوهُنَّ» در آیه 34 النساء بر اساس نتایج ریشهشناختی معنای رویگرداندن/رفتن پیشنهاد میشود.
علیرضا فخاری؛ زهرا بشارتی؛ کوروش صفوی؛ عباس اشرفی
دوره 2، شماره 3 ، آذر 1397، ، صفحه 41-60
چکیده
در آیه 6 سوره مبارکه زمر ضمن اشاره به آفرینش انسان از نفس واحده، بر نزول «ازواج ثمانیه» از چهارپایان در آیه «... وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ...» اشاره شده است. انتساب فعل «انزل» به «ثمانیه ازواج» منجر به ارایه دیدگاههایی از سوی مفسران کلام الهی مانند یکسانانگاری «خلق» و «نزول»، ...
بیشتر
در آیه 6 سوره مبارکه زمر ضمن اشاره به آفرینش انسان از نفس واحده، بر نزول «ازواج ثمانیه» از چهارپایان در آیه «... وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ...» اشاره شده است. انتساب فعل «انزل» به «ثمانیه ازواج» منجر به ارایه دیدگاههایی از سوی مفسران کلام الهی مانند یکسانانگاری «خلق» و «نزول»، «قراردادن برروی زمین» و «تقدیر کردن» این حیوانات شده است. در حالیکه به مفهوم ترکیب «ثمانیه ازواج» از منظر استعمال عدد «ثمانیه» و روابط معنایی آن با معدود، فعل همنشین و دیگر اجزای آیه توجه نشده است. این امر بررسی دیگر دلالتهای محتمل «ثمانیه ازواج» را ضروری مینماید. بر این اساس عدد «ثمانیه» و معدود آن «ازواج»، از منظر ریشهشناسی و نمادشناسی در ادیان و فرهنگهای مختلف مورد تحلیل قرار گرفت. سپس این معانی با تکیه بر کاربردهای قرآنی تبیین شد و روابط معنایی این ترکیب با فعل همنشین «انزل» و سیاق آیه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان میدهد «ثمانیه ازواج» بر معانی دیگری افزون بر معنای متبادر «هشت زوج از چهارپایان» نیزدلالت می کند.