نویسندگان

1 داﻧﺸﻴﺎر ﮔﺮوه ﺗﺎرﻳﺦ، داﻧﺸﮕﺎه خوارزمی

2 کارشناسی ارشد تاریخ( گرایش تاریخ تشیع)، دانشگاه خوارزمی تهران

چکیده

پژوهش‌گران فلسفة نظری تاریخ، که سرچشمة تفکر آنان وحی نیست، اراده و اختیار انسان را یگانه عامل پدیده‌های تاریخی می‌دانند و عوامل ماوراءالطبیعی را در تاریخ بی‌اثر می‌پندارند. آیا قرآن کریم دربارة سیر تحولات و رخداد‌های گذشتة انسان چنین دیدگاهی دارد؟ آیا تاریخ بشر مسیر خطی مستقیمی را از آغاز تا انجام طی می‌کند؟ وقایع آن قانونمند و تکرارشدنی است؟ سرنوشت محتوم است؟ یا در شعاع ارادة انسان مشیت الهی و عوامل متعدد دیگری روی می‌دهد؟ مقالة حاضر تحقیقی کتاب‌خانه‌ای و دین‌محور است که با تأمل بر آموزه‌های قرآن کریم و تقابل آن با اندیشة خردورزانة فیلسوفان حوزة تاریخ حاصل شده است و بر چندوجهی‌بودن تاریخ بشر تأکید دارد. برآیند این کاوش درون‌دینی آن است که قرآن تاریخ بشر را مایة عبرت و اعتبار می‌داند و اعتبار یعنی جریان‌داشتن قانون در تاریخ و امکان رویداد‌های مشابه در شرایط هم‌سان به این معنا که اراده و اختیار بشر ارادة الهی است و سنت‌هایی تغییرناپذیر در گذشتة انسان دخالت داشته است و تاریخ او هدف و غایت دارد؛ که در غیر این ‌صورت عبرت در گذشتة حیات بشر باطل و بیهوده خواهد ‌بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Reflection on the Theoretical Philosophy of History from the Perspective of the Quran

نویسندگان [English]

  • seyyd abolfazl razavi 1
  • kazem ghaderi 2

چکیده [English]

Researchers of theoretical philosophy of history, whose ideologies are not based on revelation, consider human authority as the mere agent behind historic phenomena and are in denial of Meta historic agents. Does holy Quran hold the same view about the path of previous incidents and transformations? Does human history proceed along a straight path from the beginning to the end? Are historical events rule-governed and repeatable? Is fate certain or is it within human authority, divine will and many other agents? The following writing is a piece of religion-based library research which is obtained by contemplating Quranic teachings and contrasting them with intellectual doctrines of historic philosophers. This article emphasizes the fact that mankind history is multidimensional. The outcome of this intra-religion investigation reveals that human history is looked upon as a glorified source of lesson and credit in holy Quran. And credit indicates the flow of law through history and the possibility for similar events to occur in identical situations. It also indicates that human will and authority, divine will and idiosyncratic traditions have all played a role in formation of human history and this history has an objective and seeks an end; otherwise lessons from the past would be pointless and futile.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Speculative philosophy of history
  • Quran
  • Lesson
  • Divine Will
  • Authotrity
قرآن کریم.
آئینه‌وند، صادق (1387). علم تاریخ در گسترة تمدن اسلامی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ابن خلدون، عبدالرحمن (1390). مقدمة ابن خلدون، تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
استنفورد، مایکل (1392). درآمدی بر فلسفة تاریخ، ترجمة احمد گل‌محمدی، تهران: نشر نی.
بیهقی، محمد بن حسین (1383). تاریخ بیهقی، تصحیح علی‌اکبر فیاض، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
خمینی، روح‌الله (1373). صحیفة نور، تهران: مؤسسة تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی (ره).
راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد (2007). المفردات، تحقیق: محمدخلیل عیتانی، بیروت: دارالمعرفة.
رضوی، سیدابوالفضل (1391). فلسفة انتقادی تاریخ، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
رضی، سید محمد بن ابی احمد، حسین بن طاهر (1394). نهج‌البلاغه، ترجمة حسین انصاریان، تهران: پیام آزادی.
سنایی غزنوی (1380). مثنوی طریق التحقیق، به کوشش علی‌محمد مؤذنی، تهران: نشر آیة.
طباطبائی، سیدمحمدحسین (1374). تفسیر المیزان، ترجمة سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم: انتشارات اسلامی جامعة مدرسین حوزة علمیة قم.
قرائتی، محسن (1383). تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن‏.
مفتخری، حسین (1392). مبانی علم تاریخ، تهران: سمت.
مفید، محمد بن نعمان (1413 ق). الأمالی، محقق و مصحح: حسین استاد ولى و على‌اکبر غفارى، قم: کنگرة شیخ مفید.
ملائی توانی، علیرضا (1393). درآمدی بر روش پژوهش در تاریخ، تهران: نشر نی.
مسعودی، علی بن الحسین (1390). مروج الذهب و معادن الجوهر، ترجمة ابوالقاسم پاینده، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
نوذری، حسین علی (1392). فلسفة تاریخ روش‌شناسی و تاریخ نگاری، تهران: طرح نو.