زهره اخوان مقدم؛ زهرا بشارتی؛ زهرا قطبی
چکیده
از جمله چالشها در ترجمهی عبارات بلیغ قرآن به سایر زبانها، قالب تحتالفظی است. گاه عنایت به این سبک از ترجمه در عبارات بلیغ سبب دور شدن از مراد الهی میگردد. اسلوب «ما أَدراکَ ما...» یکی از اسالیب بلیغی است که مترجمان در رسایی مراد الهی آن به سایر زبانها دچار چالش شدهاند. این عبارت نیمه انجماد شده، دارای بار معنایی خاصی ...
بیشتر
از جمله چالشها در ترجمهی عبارات بلیغ قرآن به سایر زبانها، قالب تحتالفظی است. گاه عنایت به این سبک از ترجمه در عبارات بلیغ سبب دور شدن از مراد الهی میگردد. اسلوب «ما أَدراکَ ما...» یکی از اسالیب بلیغی است که مترجمان در رسایی مراد الهی آن به سایر زبانها دچار چالش شدهاند. این عبارت نیمه انجماد شده، دارای بار معنایی خاصی است که توجه صرف به معنای تحتالفظی آن سبب مغفول ماندن سایر ابعاد این نوع گویش میگردد. پژوهش حاضر به روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع کتابخانهای به بررسی 45 ترجمه قرآن از قرن سه تا عصر معاصر پرداختهاست و برآن است که به برگزیدهترین حالت وفادار مراد الهی در ترجمه عبارت «ما أَدراکَ ما» دستیابد. نتایج نشان میدهد گویاترین ترجمه «چه چیز تو را آگاه کرد که .... چیست» است که میتوان آن را ترجمه ارتباطی قرآن دانست. برخی مترجمان ترجمه وفادار به مراد الهی را حفظ نمودند اما بیشتر ایشان از حیث صرفی نحوی و توجه به یکپارچه بودن این اسلوب بلیغ و ... به خطا رفتهاند و سبب نارسایی پیام الهی در ترجمهی این اسلوب برای مخاطبان شدهاند.
مهدی نوری افشان؛ حامد فتوت احمدی
چکیده
زیستن به سبک زندگی توحیدی که اساس آن ایمان به یگانگی خداوند و معاد باشد و رفتارهایی بر مبنای چنین باوری صورت پذیرد، همان قدمنهادن در صراط مستقیم و یک اصل برای انسانهای خدامحور است. یکی از کلیدواژههای فهم این سبک از زندگی در قرآن واژهٔ «آیه/آیات» است. مطالعهٔ معناشناختی این واژه با رویکرد معناشناسی ساختگرا و با بهرهگیری ...
بیشتر
زیستن به سبک زندگی توحیدی که اساس آن ایمان به یگانگی خداوند و معاد باشد و رفتارهایی بر مبنای چنین باوری صورت پذیرد، همان قدمنهادن در صراط مستقیم و یک اصل برای انسانهای خدامحور است. یکی از کلیدواژههای فهم این سبک از زندگی در قرآن واژهٔ «آیه/آیات» است. مطالعهٔ معناشناختی این واژه با رویکرد معناشناسی ساختگرا و با بهرهگیری از روابط همنشینی و جانشینی نشان میدهد که معنای اصلی آیه در قرآن «نشانه و علامت» است که مصادیقی چون آیات اصطلاحی قرآن و آیات آفاقی و انفسی را دربر میگیرد. همچنین با درکنارهم قراردادن این آیات، به این نتیجه میرسیم که برای راهیابی به یک سبک زندگی توحیدی، باید مسیری ششمرحلهای را طی کنیم که حاصلش تفصیل «ایمان و عمل صالح» مورد تأکید قرآن است. بررسی واژهٔ آیه در قرآن کریم نشان میدهد که صراط مستقیم تنها عبادت نیست، همچنانکه علوم الهی و توحیدی منحصر در علوم قرآنی، تفسیری و روایی نیست. بر این اساس علاوهبر آیات اصطلاحی، توجه به آیات آفاقی و انفسی نیز به همان اندازه ضروری است؛ بنابراین وظیفهٔ ماست که قوانین و سنتهای پدیدهها را کشف کنیم تا بدینوسیله به اوامر قرآن ارج نهیم و علاوه بر شکر نعمات الهی، در صراط مستقیم گام برداریم.
زهرا ریعان؛ ناصر محمدی؛ محمد علی عباسیان چالش تری؛ علی رضا پارسا
چکیده
فهم متن و کشف معنا دغدغه مشترک رویکرد «تفسیر قرآن به قرآن» علامه طباطبایی و«میدان معناشناختی » ایزوتسو است. روش نخست با رویکرد سنتی، ازفهم و تفسیر قرآن در پرتو آیات دیگر دفاع می کند و رویکرد دوم، به مدد معنا شناسی مدرن، خود را عهده دار کشف معنایی واژگان متن قرآن می داند. ایده اصلی نوشتار حاضر، پاسخ به این سوال است که چگونه ...
بیشتر
فهم متن و کشف معنا دغدغه مشترک رویکرد «تفسیر قرآن به قرآن» علامه طباطبایی و«میدان معناشناختی » ایزوتسو است. روش نخست با رویکرد سنتی، ازفهم و تفسیر قرآن در پرتو آیات دیگر دفاع می کند و رویکرد دوم، به مدد معنا شناسی مدرن، خود را عهده دار کشف معنایی واژگان متن قرآن می داند. ایده اصلی نوشتار حاضر، پاسخ به این سوال است که چگونه می توان با مدل «میدان معناشناختی» ایزوتسو صفات الهی را براساس رویکرد تفسیری علامه اجرا نمود؟ این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی، به عنوان نمونه دو «واژه کلیدی» ازصفات الهی را، ازآثار تفسیری علامه انتخاب وآن هارا با مدل «میدان معنا شناختی» ایزوتسو ترسیم کرد. یافته های نوشتار حاضر نشان می دهد: اولا: براساس داعیه هردو مفسر علیرغم وجود پیچیدگی های زبانی ومعنایی درمتن قرآن ،این کتاب الهی قادر است به زبان خود سخن بگوید و با استقلال تام، مفسرخویش باشد. ثانیا: می توان به مدد روش«تفسیرقرآن به قرآن» علامه نمودار واژگان کلیدی قرآن را دردستگاه تصوری «میدان معناشناختی» ایزوتسو، نمایش داد. ثالثا: خوانش "علم الهی" با مدل «تضاد صوری» و"کلام الهی" با مدل «ترادف یا ساختار موازنه ای »در« نمودارمعنا شناختی» ایزوتسو، مسیر رمزگشایی از سایر واژگان مبهم را فراهم می کند.
هاله بادینده؛ سید ابراهیم دیباجی؛ غلامعباس رضایی هفتادر
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1398، ، صفحه 1-29
چکیده
قرآن کریم متنی است سرشار از نشانهها و معانی که همواره زمینه را برای بهکارگیری روشها و رویکردهای متنوع مطالعه و تحلیل متن فراهم میسازد. مقاله حاضر بر رویکرد «نشانهشناسی گفتمان» در مکتب نشانهشناسی پاریس، تکیه دارد. رویکردی که به تجزیه و تحلیل سازوکار ساخت معنا در فرآیند تولید متن میپردازد. این نوشتار بر آن است تا با ...
بیشتر
قرآن کریم متنی است سرشار از نشانهها و معانی که همواره زمینه را برای بهکارگیری روشها و رویکردهای متنوع مطالعه و تحلیل متن فراهم میسازد. مقاله حاضر بر رویکرد «نشانهشناسی گفتمان» در مکتب نشانهشناسی پاریس، تکیه دارد. رویکردی که به تجزیه و تحلیل سازوکار ساخت معنا در فرآیند تولید متن میپردازد. این نوشتار بر آن است تا با تحلیل ساختهای متنی ظن در قرآن کریم و نیز با بهکارگیری الگوی «مربع نشانهشناختی» و مشخصاً با الهام از «مربع حقیقتنمایی»، فرآیند شکلگیری دلالت ظنّ را در گفتمان قرآنی تبیین کند. مطالعة چهار گونة ظن در پیکرة قرآن کریم نشان میدهد که بر اساس مربع حقیقتنمایی ظن و علم، انسان در مواجهه با امور مختلف مادی و غیرمادی دچار یکی از چهار حالت توهم ادراکی، صدق، کذب و راز میشود و در این میان ایمان و انکار فاعل شناسا در امور غیرمادی همچون رسالت انبیاء، خداوند و صفات او و نیز برپایی رستاخیز، نقش مهمی در سازوکار ساخت معنای ظن ایفا میکند.