مطالعات قرآنی
فردین دارابی؛ روح الله محمدعلی نژاد عمران
چکیده
در نقد و بررسی جریان هرمنوتیک به دنبال این مطلب هستیم که آیا مطالعات روشی در پژوهشهای قرآنی معاصر جهان اسلام بهمثابه یک جریان هست یا خیر؟پژوهش حاضر بهصورت توصیفی به بررسی مطالعات هرمنوتیکی در پژوهشهای قرآنی میپردازد و با تحلیل مضمون ارتباط آنها را با یکدیگر مورد ارزیابی و سنجش قرار میدهد. با بررسی های انجام شده باید گفت ...
بیشتر
در نقد و بررسی جریان هرمنوتیک به دنبال این مطلب هستیم که آیا مطالعات روشی در پژوهشهای قرآنی معاصر جهان اسلام بهمثابه یک جریان هست یا خیر؟پژوهش حاضر بهصورت توصیفی به بررسی مطالعات هرمنوتیکی در پژوهشهای قرآنی میپردازد و با تحلیل مضمون ارتباط آنها را با یکدیگر مورد ارزیابی و سنجش قرار میدهد. با بررسی های انجام شده باید گفت پارادایم هرمنوتیک فلسفی مفسرمحور که نسبیگرایی فهم از آن استنباط میشود و هرمنوتیک روشی (متن) که متن محور و مؤلف محور است و بهصورت مطلقگرایی به فهم متون دینی میپردازد، موجب بروز دوقطبی بین مسلمانان شده است. بهتبع آن به لحاظ مطلقگرایی و نسبیگرایی مباحث «هرمنوتیک کلاسیک» با رویکرد مطلقگرایی و شاخصة «هرمنوتیک مدرن» نسبیگرایی و «هرمنوتیک پسامدرن» که از نقد هرمنوتیک مدرن نشأت میگیرد و در آن یک مفسر محوری وجود ندارد و فارغ از متن هرکسی میتواند نقش مفسر محوری را ایفا کند و همه هم صحیح هستند. فیالجمله در نسبیگرائی و مطلقانگاری میان مستشرقان و اندیشمندان جهان اسلام همصدایی خاصی وجود دارد اما در تقابل با دانشمندان ایران است و نتایج عکس وجود دارد و به لحاظ دیدگاه دورة تاریخی میان اندیشمندان مستشرق، جهان اسلام و ایران سنخیت و قرابت بیشتری وجود دارد.
