%0 Journal Article %T عبادت مریم (س) به مثابه­ ی تشریعی نو؛ واکاوی تاریخی- تفسیری آیه­ ی 43 سوره ­ی آل عمران %J مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی %I انجمن ایرانی مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی %Z X2588-414 %A پویازاده, اعظم %A طالبی, روح الله %A قربانی, حسام %D 2020 %\ 12/21/2020 %V 4 %N 4 %P 31-54 %! عبادت مریم (س) به مثابه­ ی تشریعی نو؛ واکاوی تاریخی- تفسیری آیه­ ی 43 سوره ­ی آل عمران %K نماز یهودی %K نذیرگی %K نماز جماعت %K مریم در قرآن %K وحی تشریعی %K تفسیر تاریخی %R 1022034/isqs.2021.32736.1634 %X شیوه­­ عبادت مریم (س) که آیه­ 43 سوره­ آل عمران از آن خبر می دهد، همواره در طول تاریخ تفسیر قرآن مورد بحث بوده است. طبق این آیه فرشتگان مریم را به قنوت، سجده و رکوع با رکوع­ کنندگان امر می­کنند. دو پرسش مهم در مورد این آیه قابل طرح است: یک این که آیا انجام این عبادت تشریعی جدید است و دیگر آن که چنین عبادتی ریشه در تاریخ سنت یهود دارد یا نه. نوشته­ حاضر کوشیده است علاوه بر به نمایش گذاشتن تعارضات آرای مفسران در این باب، با رویکردی تحلیلی-تاریخی این نقطه­ مبهم در تاریخ تفسیر قرآن را بکاود و با رجوع به متن مقدس یهودیان و مهم ترین تفسیر آن ، یعنی تلمود، به پاسخی قانع کننده دست یابد. نتیجه حاصل از این کاوش عبارت است از این که به گواهی تاریخ یهود، عبادت مذکور در آیه نمازی متداول میان یهودیان و مختص به مردان بوده که به شکل جمعی برگزار می شده است. قرآن هم از آن عبادت گزارش تاریخی می دهد و بنابراین ، مریم امر شده تا همان نماز را به همراه دیگران برپای دارد. از این روی، همراهی مریم با مردان در این نماز تشریع جدیدی بوده است. %U https://quranicstudies.ihcs.ac.ir/article_5991_8bb0de3118f189aebc0a02b76c5ab775.pdf