قرآن کریم؛
آیتی، عبدالمحمد، ترجمه قرآن، انتشارات سروش، تهران، 1374؛
ابن ابى حاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم، مکتبة نزار مصطفى الباز، عربستان سعودى، 1419ق؛
ابن درید، محمدبنالحسن، جمهرةاللغة، دارالعلمللملایین، بیروت، 1987م؛
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، دار صادر، بیروت، 1414 ق؛
ابوالفتوح رازى، حسین بن على، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، 1408ق؛
ارفع، کاظم، ترجمه قرآن، مؤسسه تحقیقاتى و انتشاراتى فیض کاشانى، تهران، 1381؛
ازهری، محمدبنأحمد، تهذیباللغة، دارإحیاءالتراثالعربی، بیروت، 2001م؛
اسفراینى، شاهفور بن طاهر، تاج التراجم فى تفسیر القرآن للاعاجم، انتشارات علمى و فرهنگى، تهران،1375؛
الهى قمشهاى، مهدى، ترجمه قرآن، انتشارات فاطمة الزهراء، قم، 1380؛
پاینده، ابوالقاسم، ترجمه قرآن، بی جا، بی تا؛
ترجمه تفسیر طبرى، مترجمان، انتشارات توس، تهران، 1356؛
التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، مجموعة من العلماء بإشراف مجمع البحوث الإسلامیة بالأزهر، الهیئة العامة لشئون المطابع الأمیریة،1414ق/ 1993م؛
خلیل بن احمد، العین، انتشارات هجرت، قم، 1410ق؛
راغب اصفهانى، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دارالعلم/ الدار الشامیة، دمشق/ بیروت، 1412؛
رهنما، زین العابدین، ترجمه و تفسیر رهنما، انتشارات کیهان، تهران، 1346؛
زمخشرى محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، دار الکتاب العربی، بیروت، 1407؛
سمرقندى، نصربن محمد، بحرالعلوم، بی جا، بی تا؛
سیوطى، عبدالرحمنبنأبیبکر،الإتقانفیعلومالقرآن، الهیئةالمصریةالعامةللکتاب،1394ق/ 1974م؛
طباطبایى، محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، قم، 1417؛
طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، ناصر خسرو، تهران، 1372؛
طوسى، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، تحقیق خرسان، تهران، 1407؛
عسکری، حسنبنعبدالله،معجمالفروقاللغویة، مؤسسةالنشرالإسلامی، قم، 1412ق؛
فخر رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، دار احیاء التراث العربى، بیروت، چاپ سوم، 1420؛
فراء، یحیى بن زیاد، معانى القرآن، دارالمصریه للتألیف و الترجمه، مصر، بى تا؛
فضل الله، محمد حسین، تفسیر من وحى القرآن، دار الملاک للطباعة و النشر، بیروت، 1419 ق؛
فولادوند، محمد مهدی، ترجمه قرآن، دار القرآن الکریم، قم، 1378؛
قرشى، على اکبر، تفسیر احسن الحدیث، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377؛
قمى، على بن ابراهیم، تفسیر قمى، دار الکتاب، قم، چاپ چهارم، 1367؛
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1407ق؛
گرمارودى، علی، ترجمه قرآن، انتشارات قدیانی، تهران، چاپ دوم، 1384؛
مشکور، محمد جواد، فرهنگ تطبیقی عربی با زبانهای سامی وایرانی، تهران، 1357؛
مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بنگاه ترجمه ونشرکتاب، تهران،1360؛
مکارم، ناصر، ترجمه قرآن، تحقیق هیات علمی دار القرآن کریم، دار القرآن الکریم، قم،1380.
میبدى، احمد بن ابى سعد، کشف الأسرار و عدة الأبرار، انتشارات امیر کبیر، تهران، 1371؛
نسفى،عمر بن محمد، تفسیر نسفى، انتشارات سروش، تهران، 1367؛
Arberry, A.j, The Koran Interpreted, New York,1996;
Bell, R, The Qur'ān, Translated with a Critical Rearrangement of the Surahs, Pennsylvania, 1960;
Blachère, R, Le Coran, traduit de l’arabe, Paris, 1966;
Chouraqui, A, Le Coran, l’Appel, Paris, 1990;
Gesenius,William, A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, Oxford University Press, London, 1907;
Lane, E.W., Arabic- English Lexicon, London, 1863;
Omar, Abdul Mannān,The Dictionary of the Holy Qur’ān(Arabic Words - English Meanings, with Notes), Noor Foundation-International Inc., Hockessin (Delaware, USA), ۲۰۰5;
Paret, R, Der Koran, Kohlhammer, Stuttgart, 1966;
Shepard, William E.,“Age of ignorance,” Encyclopaedia of the Qurān, Editor :JaneDammen McAuliffe, Leiden–Boston: Brill, 2006, vol. 1, pp. 37-40” ;
Smith,J.Payne,A Compendious Syriac Dictionary, Oxford, London, 1908;
Zammit, Martin R ,A comparative lexical study of Quranic Arabic, Brill, Leiden, 2002 ;
Wilson, William, The Bible Student´s Guide, United States, 1870;
www.bible.com/bible.
)