قرآن کریم (1374)، ترجمۀ عبدالمحمد آیتی، تهران: سروش.
قرآن کریم (1390)، ترجمۀ رضا سراج، تهران: سازمان چاپ دانشگاه.
قرآن کریم (1418 ق)، ترجمۀ محمدمهدی فولادوند، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
قرآن کریم (1384)، ترجمۀ علی گرمارودی، تهران: قدیانی.
قرآن کریم (1381)، ترجمۀ علی مشکینی، تهران: الهادی.
قرآن کریم (1372)، ترجمۀ محمدکاظم معزی، قم: اسوه.
آلوسی، محمود بن عبدالله (1415 ق)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و سبع المثانی، به تحقیق علی عبدالباری عطیه، بیجا.
ابندرید، محمد بن حسن (1988 م)، جمهرة اللغة، بیروت: دارالعلم للملایین.
ابنعاشور، محمدطاهر (1420 ق)، تفسیر التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابن عاشور، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
ابنعطیه، عبدالحق بن غالب (1422 ق)، المحرز الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، به تحقیق محمد عبدالسلام عبدالشافی، دارالکتب العلمیة.
ابنفارس، احمد (1404 ق)، معجم مقاییس اللغة، به تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم: الحوزة العلمیة، مکتب الاعلام الاسلامی.
ابوادیب، کمال (1393)، صور خیال در نظریۀ جرجانی، ترجمۀ فرزان سجودی و فرهاد ساسانی، تهران: علم.
ابوحیان، محمد بن یوسف (1420 ق)، البحر المحیط فی التفسیر، بیروت: دار الفکر.
افراشی، آزیتا (1395)، مبانی معناشناسی شناختی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
افراشی، آزیتا (1397)، استعاره و شناخت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
امینی، فریده (1397)، تبیین حوزههای مفهومی حوزۀ داوری در قیامت در قرآن کریم، رسالۀ دکتری علوم قرآن و حدیث، تهران: دانشگاه الزهرا.
امینی، فریده، فتحیه فتاحیزاده، و آزیتا افراشی (1397)، «مفهومسازی اعمال نیک در قرآن کریم با رویکرد شناختی»، پژوهشهای زبانشناختی قرآن، ش 13.
ایزوتسو، توشیهیکو (1393)، خدا و انسان در قرآن؛ معنیشناسی جهانبینی قرآنی، ترجمۀ احمد آرام، تهران: شرکت سهامی انتشار.
بیضاوی، عبدالله بن عمر (1418 ق)، انوار التنزیل و اسرار التأویل، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
پانتر، دیوید (1394)، استعاره، ترجمۀ محمدمهدی مقیمیزاده، تهران: علم.
تیلور، جانآر و جانت لیتل مور (1396)، راهنمای زبانشناسی شناختی، ترجمۀ وجیهه و نجمه قرشی، تهران: نویسۀ پارسه.
جولایی، کامیار، آزیتا افراشی، و سیدمصطفی عاصی (1395)، «استعارههای مفهومی حرکت در زبان فارسی؛ تحلیل شناختی و پیکرهمدار»، زبانشناخت، س 6، ش 2.
خطیب شربینی، محمد بن احمد (1425 ق)، تفسیر الخطیب الشربینی المسمی السراج المنیر، بیروت: دار الکتب العلمیة.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412 ق)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دار العلم الدار الشامیة.
رضا، محمدرشید (1414 ق)، تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار، بیروت: دار المعرفة.
زمخشری، محمود (1407 ق)، الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی.
سجودی، فرزان (1387)، نشانهشناسی کاربردی، تهران: علم.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1358)، صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه.
صفوی، کورش (1387)، درآمدی بر معنیشناسی، تهران: سورۀ مهر.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1417 ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
طبرسی، فضل بن حسن (1375)، ترجمۀ تفسیر جوامع الجامع، ترجمۀ بنیاد پژوهشهای اسلامی، مشهد: آستان قدس رضوی.
طوسی، محمد بن حسن (بیتا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
عاملی، ابراهیم (1360)، تفسیر عاملی، بهتصحیح علیاکبر غفاری، تهران: کتابفروشی صدوق.
خلیل بن احمد (1409 ق)، کتاب العین، قم: هجرت.
فخر رازی، محمد بن عمر (1420 ق)، مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فضیلت، محمود (1387)، زیباشناسی قرآن، تهران: سمت.
فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی (1415 ق)، تفسیر الصافی، تهران: مکتبة الصدر.
کووچش، زولتان (1393)، مقدمهای کاربردی بر استعاره، ترجمۀ شیرین پورابراهیم، تهران: سمت.
کووچش، زولتان (1394)، استعاره در فرهنگ؛ جهانیها و تنوع، ترجمۀ نیکتا انتظام، تهران: سیاهرود.
لیکاف، جورج و مارک جانسون (1394)، استعارههایی که با آن زندگی میکنیم، ترجمۀ هاجر آقاابراهیمی، تهران: علم.
لیکاف، جورج (1383)، «نظریۀ معاصر استعاره»، در: استعاره؛ مبنای تفکر و ابزار زیباییآفرینی، ترجمۀ فرهاد ساسانی، تهران: سورۀ مهر.
مصطفوی، حسن (1357)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
معرفت، محمدهادی (1390)، تاریخ قرآن، تهران: سمت.
مکارم شیرازی، ناصر و دیگران (1374)، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
نیلیپور، رضا (1394)، زبانشناسی شناختی، تهران: هرمس.
یگانه، فاطمه و آزیتا افراشی (1395)، «استعارههای جهتی در قرآن با رویکرد شناختی»، مجلۀ جستارهای زبانی، ش 33.