قرآن کریم
آبراهام کهن.(۱۳۸۲). گنجینه‌ای از تلمود، ترجمه فریدون گرگانی، تهران: اساطیر.
آذر نوش، آذرتاش. (۱۳۷۵). تاریخ ترجمه از عربی به فارسی، تهران: سروش.
_________ .(۱۳۸۷). ترجمه‌های فارسی قرآن، دایره المعارف بزرگ اسلامی، تهران: بنیاد دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
آل داوود، علی. (۱۳۷۸)، ترجمه‌ی تفسیر طبری، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران: بنیاد دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
ابن اثیر، عز الدین علی.(۱۳۷۱). الکامل (کامل تاریخ بزرگ ایران و اسلام)، ترجمه‌ی ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران: موسسه مطبوعاتی علمی.
ابن حوقل، محمد. (1369). سفرنامه، ترجمه جعفر شعار، تهران.
ابن ندیم، محمد بن اسحاق. (۱۳۶۶). الفهرست، تهران: امیرکبیر.
ابوالقاسمی، محسن. (۱۳۷۴). تاریخ زبان فارسی و سرگذشت آن، تهران: هیرمند.
افتخار زاده، شعوبیه.(1376). ناسیونالیسم ایرانی، تهران: دفترنشرمعارف اسلامی.
اقبال، عباس.(۱۳۸۰). تاریخ مفصل، تهران: خیام.
انصاف پور، غلامرضا.(۱۳۵۹). روند نهضت‌های ملی و اسلامی در ایران از اسلام تا یورش مغول، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
باقری خلیلی، علی اکبر.(1386). شادی در فرهنگ و ادب ایرانی، فصلنامه مطالعات ملی، شماره 2
بلعمی، ابوعلی.(۱۳۵۳). تاریخ بلعمی، به تصحیح محمدتقی بهار و محمد پروین گنابادی.
بهار، محمدتقی. (۱۳۴۹). سبک‌شناسی، تهران: امیرکبیر.
بهرامی، عسکر. (1378). جمشید، دایره المعارف بزرگ اسلامی، تهران: بنیاد دایره المعارف بزرگ اسلامی.
پاکتچی، احمد. (1395)، تاریخ تفسیرقرآن کریم، انجمن علمی دانشجویی الهیات دانشگاه امام صادق R.
_________. (۱۳۷۸). «خراسان، مذاهب و محافل کلامی»، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران: بنیاد دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
ترکمنی آذر، پرویز و فاطمه محمودی. (۱۳۹۲). «نقش مؤثر علمای دین در ساختار حکومت سامانی»، تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، ش ۱۱.
جعفری، محمدتقی.(1378). فرهنگ از نگاه علامه محمدتقی جعفری، کیهان فرهنگی.
جلالی، مهدی و فاطمه رضا داد. (۱۳۸۶). «کوه قاف اسطوره یا واقعیت؟»، علوم حدیث، ش ۴-۳.
جوینی، عزیزاله. (۱۳۶۹). «ترجمه تفسیر طبری و تأثیر آن در حفظ و گسترش زبان فارسی»، یادنامه طبری، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
چهاراویماق، رحمان. (1389). ردپای باورهای عامیانه در ترجمه تفسیر طبری، یادنامه طبری، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حافظ ابرو، عبدالله. (1378). جغرافیا، کوشش صادق سجادی، تهران.
حریریان، محمود. (1385). تاریخ ایران باستان، سمت.
خرمشاهی، بهاءالدین. (۱۴۱۳ ق/۱۹۹۲ م). سهم ایرانیان در تفسیر قرآن، قم.
خطیب بغدادی، احمد. (۱۳۴۹ ق). تاریخ بغداد، قاهره.
داوودی، محمد. (۱۳۹۲ ق/۱۹۷۲ م). طبقات المفسرین، به کوشش علی‌محمد عمر، دارالکتب عابدین.
دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۳۹). لغت‌نامه‌ی دهخدا، تهران: دانشگاه تهران.
دینوری، ابوحنیفه. (۱۳۶۴). اخبار الطوال، محمود دامغانی، تهران: نشر نی.
ذهبی. (۱۹۶۲ م). التفسیر و المفسرون، بیروت.
الرازى، قطب الدین. (۱۳۸۴). تحریر القواعد المنطقیه فى شرح الرساله الشمسیه، چ ۲، قم: انتشارات بیدار.
رودکی.(1386).گزینه سخن پارسی 2، به کوشش خلیل خطیب رهبرچاپ 4، تهران: صفی علیشاه.
روزنبرگ، دونار. (۱۳۷۹). اساطیر جهان، ترجمه عبدالحسین شریفیان، تهران: انتشارات اساطیر.
زرکلی، اعلام؛ زیدی، کاصد یاسر. (۱۹۹۲ م). الطبری المفسر الناقد مع موازنه بمفسرین معاصرین له، الامام الطبری، انتشارات ایسیسکو
زریاب خویی، عباس.(۱۳۳۹). ترجمه‌ی تفسیر طبری، دانشنامه زبان و ادب فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ژوبل، پرفـسـورمحمد حیدر. (۱۳۳۶). تاریخ ادبیات افغانسـتان، کابل؛ چاپ ۲، پشـاور.
سبحانی، جعفر. (۱۳۸۴). المناهج التفسیریه، چاپ ۳، قم: مؤسسه امام صادق.
ستوده، منوچهر. (۱۹۸۳). حدود العالم، طهوری، تهران.
سرخسی، محمد بن احمد شمس‌الائمه.(1324). کتاب المبسوط، قاهره: چاپ افست تهران.
سیوطی. (بی‌تا). طبقات المفسرین، به کوشش علی محمدعمر، بیروت: دارا حیاء التراث العرب.
شاکر، محمدکاظم. (۱۳۸۲). مبانی و روش‌های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
شجری قاس مخیلی، رضا و سید هاشم آقا جری، حمید احمدی، سارا شریعتی.(1389). نگرش هویتی ابوریحان بیرونی، جستارهای تاریخی، دورة اول، شمارة اول.
شمیسا، سیروس. (1375). آسیب شناسی شعر فارسی، تهران.
شهابی، علی‌اکبر. (۱۳۶۳). احوال و آثار محمد بن جریر طبری، تهران: اساطیر.
صفا، ذبیح‌الله. (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران، تهران، فردوس.
طباطبایی، جواد. (۱۳۷۵). خواجه نظام الملک، تهران: طرح نو.
طبری، محمد بن جریر. (۱۳۷۵). تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: اساطیر.
فارابی، ابونصر محمد بن محمد. (۱۳۷۶). السیاسه المدینه، تصحیح و ترجمه و شرح ملک شاهی، تهران: سروش.
___________________. (۱۴۰۸). المنطقیات، مقدمه و تحقیق محمدتقی دانش‌پژوه، قم: کتابخانه آیه الله مرعشی.
___________________. (۱۹۹۶). احصاء العلوم، مقدمه و شرح علی بوملحم، بیروت: دار و مکتبه الهلال.
فرخی.(1363). دیوان، به کوشش محمددبیر سیاقی،چاپ 4، تهران: زوار.
فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۸۹). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: بنیاد دایره المعارف بزرگ اسلامی.
فضیلت بهبهانی، محمود. (۱۳۹۱). «تأملی در تحول موضوعی نثر فارسی (از آغاز تا قرن سیزدهم)»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، ش ۳.
قفطی، علی. (۱۳۷۴ ق/۱۹۵۵ م). انباه الرواه، به کوشش محمدابوالفضل ابراهیم، قاهره.
کافی، مجید. (1396). تاریخ در قرآن، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
گراوند، مجتبی، اکرم کرمعلی و فاطمه یوسف وند. (۱۳۹۵). «باستان‌گرایی در نهضت فرهنگی شعوبیه»، تاریخ نوبهار، ش ۱۴
گرشاسب چوکسی، جمشید. (۱۳۸۱). ستیز و سازش زرتشتیان مغلوب و مسلمانان غالب، ترجمه‌ی نادر میرسعیدی، تهران: ققنوس.
گروه مترجمان.(۱۳۵۶). ترجمه‌ی تفسیر طبری، مصحح حبیب یغمایی، تهران.
مؤلف ناشناس. (۱۳۶۶). تاریخ سیستان، تصحیح محمدتقی بهار، تهران: پدیده خاور.
متولی، کاظم. (۱۳۸۴). افکار عمومی و شیوه‌های اقناع، بهجت.
محقق، مهدی. (۱۳۶۹) یادنامه‌ی طبری، جمعی از نویسندگان، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
محمد بیگی، شاهرخ. (۱۳۷۳). ترجمه‌ی تفسیر طبری، آیینه‌ی پژوهش، ش ۱۴.
محمودی بختیاری، بهروز. (1386). برنامه ریزی زبان فارسی در عصر سامانیان، نامه فرهنگستان، شماره36
مزداد پور، کتایون. (۱۳۸۱). «رازگشایی اسطوره حاجی‌فیروز»، کارنامه، ش ۳۳.
مسعودی، علی بن حسین. (۱۳۴۷). مروج الذهب، ابوالقاسم پاینده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
مسکوب، شاهرخ. (۱۳۸۵). هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران: فرزان.
مطهری، مرتضی. (۱۳۴۱).«مشکل اساسی در سازمان روحانیت»، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، تهران: شرکت سهامی انتشار.
معرفت، محمدهادی. (۱۳۸۴ش). التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، مشهد
مقدسی، ابوعبدالله محمد بن احمد. (۱۳۶۱).احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ترجمه علینقی منزوی، انتشارات شرکت مؤلفان و مترجمان.
منوچهری.(1363).دیوان، به کوشش محمد دبیر سیاقی، چاپ 5، تهران: زوار
مهیار، محمد. (۱۳۸۵). «ترجمه تفسیر طبری کهن‌ترین ترجمه قرآن به فارسی»، فصلنامه بینات، ش ۴۹ و ۵۰.
نرشخی، ابوبکر محمد بن جعفر. (۱۳۵۹). تاریخ بخارا، ترجمه‌ی ابونصر احمد بن محمد نصر قباوی، تلخیص محمد بن زخربن عمر، تهران: چاپ مدرس رضوی.
نفیسی، سعید. (۱۳۶۶). محیط زندگی و احوال و اشعار رودکی، تهران: امیرکبیر.
یاحقی، محمدجعفر. (۱۳۸۶). تفسیر در ادب فارسی، دانشنامه زبان و ادب فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
یاقوت حموی. (۱۴۰۰/ ۱۹۸۰). معجم الادباء، بیروت.
یعقوبی، ابن واضح.(۱۳۵۶). تاریخ یعقوبی، محمد ابراهیم‌ای تی، تهران: بنگاه نشر.
)