قرآن کریم (1391)، ترجمۀ ناصر مکارم شیرازی، تهران: مؤسسۀ قاصدک شهرک.
نهج‌البلاغه (1351)، علینقی فیض الاسلام، تهران: مطبعة الصدوق.
ابن‌سینا، حسین‌بن عبدالله (1908)، رسائل ابن‌سینا، قاهره: المطبعة الهندیه.
ابن‌فارس، احمد (1415)، معجم المقاییس فی اللغۀ، بیروت: دار الفکر.
احمدی، بابک (1380)، ساختار و تأویل متن، تهران: نشر مرکز.
پاکتچی، احمد (1394)، فقه الحدیث مباحث نقل به معنا، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
پالمر، ریچارد (بیتا)، علم هرمنوتیک، محمد‌سعید حنایی، کاشان: هرمس.
حامد ابوزید، نصر (1383)، نقد گفتمان دینی، ترجمۀ حسن‌یوسفی اشکوری و محمد جواهر‌کلام، تهران: یادآوران.
حر عاملی، محمد‌بن حسن (1409)، وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة، قم: مؤسسۀ آل البیت لاحیاء التراث.
حسنی، حمیدرضا (1393)، عوامل فهم متن در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط ازدیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی، تهران: هرمس.
حسومی، ولی‌الله (1392)، «تحلیل زبان ادبی قرآن با تکیه بر نقد نظریۀ جدایی زبان ادبی از زبان عادی»، نقد و نظر، س 18، ش 4.
سلدن، رامان و پیتر ویدوسون (1392)، راهنمای نظریۀ ادبی معاصر، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: طرح نو.
طباطبایی، محمدحسین (بیتا)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزۀ العلمیۀ.
طبرسی، فضل‌بن الحسن (1372)، مجمع البیان، بیروت: مؤسسۀ الاعلمی للمطبوعات.
طیب حسینی، سیدمحمود (1388)، چندمعنایی در قرآن کریم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
عابدی سرآسیا، علیرضا (1394)، «زبان قرآن و امکان‌سنجی طرح نظریۀ ارزش‌افزایی در تفسیر قرآن»، در: سومین همایش ملی زبان‌شناسی و آموزش زبان فارسی؛ چشم‌انداز پژوهش در قرن 21، مشهد مقدس.
عابدی سرآسیا، علیرضا (1396)،هرمنوتیک و اصول فقه؛ درآمدی بر قصدی‌گرایی، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
علوی، ثمانه (1396)، ارزش‌افزایی از‌منظر هرمنوتیک و کاربرد آن در متون دینی (با تأکید بر آیات و روایات فقهی)، پایان‌نامۀ دکتری، مشهد: دانشگاه فردوسی.
فیض کاشانی، ملا‌محسن (1418)، الاصفی فی تفسیر القرآن، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
قائمی‌نیا، علیرضا (1393)، بیولوژی نص: نشانه‌شناسی و تفسیر قرآن، قم: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
کلینی، محمد (1365)، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامی.
مجلسی، محمدباقر (1403)، بحار الانوار، بیروت: مؤسسة الوفا.
مکارم شیرازی، ناصر (1421)، الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، قم: مدرسۀ امام علی‌بن ابی‌طالب (ع).
نصری، عبدالله (1389)، راز متن (هرمنوتیک، قرائت‌پذیری متن و منطق فهم دین)، تهران: نشر مرکز مطالعات و انتشارات آفتاب توسعه.
واعظی، احمد (1390)، نظریۀ تفسیر متن، تهران: مرکز نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
واعظی، اصغر (1392)، «قصد‌گرایی دربرابر استقلال معناشناختی»، پژوهش‌های ادبی، ش 41.
Burthes, Roland (1976), The Pleasure of the text, Richard Miller (trans.), New York: Hill and Wang.
Burthes, Roland (1995), The Death of the Author, Published in Authoership from Plato to Postmodernity: A Reader, Sean Burk (ed.), Edinburgh: Edinburgh University.
Davies, Stephen (2006),“Author's Intentions, Literary Interpretation, and Literary Value”, In The British Gournal of Aesthetics.
Eco, Umberto (1992), Interpretation and over Interpretation, Stefan Collini (ed.), Cambridge: Cambridge University.
Hans - Georg (2008), “Aesthetics and Hermeneutics”,In Philosophical Hermeneutics,David E.L (ed.), Berrkelely Los Angles and London: University of California: Paperback Printing.
Hirsch, Eric D. (1976), Validity in Interpretation, YALE University
Osborne Grant, R. (1991), The Hermeneutical Spiral, Intervarsity Hermeneutical Spiral, Intervarsity.
Ricoeur, Paul (1981), Hermeneutic and the Human Sciences, (HHS), Cambridge: Cambridge University.
)