قرآن کریم.
آقاگلزاده، فردوس (1384)، «کاربرد آموزههای زبانشناسی نقشگرا در تجزیه و تحلیل متون ادبی»، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، س 38، ش 1.
بهرامپور، ابوالفضل (1391)، تفسیر یک جلدی مبین، چاپ سوم، قم: آوای قرآن.
شاکر، کمال مصطفی (1385)، ترجمۀ خلاصۀ تفسیر المیزان (علامه طباطبایی)، ترجمۀ فاطمه مشایخ، انتشارات اسلام.
صالحی، فاطمه (1386)، «علم معانی و دستور نقشگرای هلیدی»، کتاب ماه ادبیات، ش 8، پیاپی 122.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1374)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: منشورات جماعۀ المدرسین فی الحوزۀ العلمیۀ.
مشکوهالدینی، مهدی (1388)، سیر زبانشناسی، چاپ پنجم، مشهد: دانشگاه فردوسی.
مکارم شیرازی، ناصر و گروه مؤلفان (1394 ق)، تفسیر نمونه، قم: نشر دار الکتب الاسلامیۀ.
ملکیان، روحالله (1392)، «نگاهی نو به آیات محکمات و متشابهات»، فصلنامۀ پژوهشهای قرآنی، س 19، ش 1.
مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376)، «از زبان تا شعر: درآمدی بر زبانشناسی سازگانی نقشگرا و کاربرد آن در خوانش شعر»، در: مجموعه مقالات سومین کنفرانس زبانشناسی، تهران: دانشگاه علامهطباطبایی و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نورگوا، نینا (1394)، فرهنگ سبکشناسی، ترجمۀ احمد رضایی جمکرانی، چاپ اول، تهران: مروارید.
Halliday, Michael (1994), An Introduction to Functional Grammar, London: Arnold
Halliday, Michael and Christian Matthiessen (2004), Introduction to Functional Grammar, 3rd Edition, Hodder Arnold Pub.
Halliday, Michael and Hassan (1976), Cohesion in English, London: Longman.
Thompson, Geoff (2013), Introducing Functional Grammar, Routledge: Taylor and Francis.