ابن‌فارس، احمدبن فارس (1404)، معجم مقاییس اللغة، تصحیح عبدالسلام محمد هارون، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
چرچمن، چارلز وست (1375)، نظریۀ سیستم‌ها، ترجمۀ رشید اصلانی، تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
حسینی، بی‌بی زینب، حسین قائمی اصل، و رقیه بادسار (1399)، «نقش دانش ریشه‌شناسی در ره‌یافت فلسفی به واژۀ حق در قرآن کریم»، دو فصل‌نامۀ آموزه‌های فلسفه اسلامی، ش 26.
حسینی بهشتی، سیدمحمد (1382)، حق و باطل از دیدگاه قرآن، تهران: نشر بقعه.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد (1412)، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دمشق: دار القلم، الدار الشامیة.
ساسانی، فرهاد و پرویز آزادی (1391)، «تحلیل مؤلفه‌های معنایی حق در قرآن کریم با بهره‌گیری از شیوۀ هم‌نشینی و جانشینی»، فصل‌نامۀ پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، ش 1.
سبحانی، جعفر (1383)، منشور جاوید، قم: مؤسسه امام صادق(ع).
سیوطی، جلال‌الدین (1421)، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت: دار الکتاب العربی.
صافی، محمود (1418)، الجدول فی اعراب القرآن و صرفه و بیانه، دمشق: دار الرشید.
طباطبایی، محمدحسین (1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
طریحی، فخرالدین‌بن محمد (1375)، مجمع البحرین، تحقیق احمد حسینی اشکوری، تهران: مرتضوی.
فتحی، علی، محسن قاسم‌پور، و راضیه‌سادات سیدخراسانی (1398)، «تقابل‌های معنایی حق در قرآن براساس معناشناسی ساخت‌گرا»، دوفصل‌نامۀ پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن کریم، ش 2.
فخررازی، محمدبن عمر (1420)، مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد (1409)، کتاب العین، قم: نشر هجرت.
فضل‌الله، محمدحسین (1419)، من وحی القرآن، بیروت: دار الملاک.
مختاری، قاسم و فریبا هادی‌فر (1398)، «جایگاه معنایی واژۀ حق در قرآن کریم برپایۀ روابط هم‌نشینی واژگان»، دوفصل‌نامۀ پژوهش‌های قرآنی در ادبیات، ش 7.
مصطفوی، حسن (1368)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
معین، محمد (1378)، فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.
مکارم شیرازی، ناصر (1371)، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الاسلامیة.
واسطی، عبدالحمید (1391)، نگرش سیستمی به دین، مشهد: مؤسسۀ مطالعات راه‌بردی علوم و معارف اسلام.
