Document Type : Research Article

Authors

1 , Department of Islamic Studies, Imam Sadiq University

2 , Department of Islamic Studies and Educational Science, Imam Sadiq University

Abstract

The present study, based on the propositions of the verses of Surah Muzzammil, analyzes the mechanism and requirements of social responsibilities. To achieve this goal, Surah Muzzammil has been researched using qualitative content analysis method based on Barden model. In this way, while pondering the verses and referring to the interpretations, the researchers formed the main themes and hypotheses of their discussion and then, by carefully in the verses and coding the phrases, sought to discover the hidden meanings and relationships between them. The research findings were revealed in three main components: the mechanism of fulfilling responsibilities, the reasons for the need to communicate with the superior being and appropriate action against opponents. The analysis of the findings shows that Surah Mubarak al-Muzzammil responds to the main concern of responsible people in finding a reliable mechanism for fulfilling their social responsibilities, and in this regard, puts maximum and minimum mechanisms in front of them and emphasizes the realism of natural obstacles. Advise on appropriate action to remove obstacles and objections, in all these stages, the need to communicate with the superior being by stating the reasons.

Keywords

قرآن کریم
ابن‌فارس، احمد (1361)، معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
باردن، لورنس (1375)، تحلیل محتوا، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
جوادی آملی، عبدالله (1398)، تفسیر سورة مزمل: <http://javadi.esra.ir>.
دیدگاه، زهرا و دیگران (1397)، «تبیین نقش مسئولیت‌پذیری در تربیت اجتماعی نوجوانان براساس تفسیر المیزان»، فصل‌نامة فرهنگ مشاوره و روان درمانی، س 9، ش 34.
راد، سیدمسعود (1394)، مجموعه کتاب‌های آینه‌های شفاف «چگونه فرزندان خود را تربیت نکنیم»، تهران: نسل نواندیش.
راغب اصفهانی، حسین بن ‌محمد (1412 ق)، مفردات الفاظ قرآن، بیروت: دارالقلم.
زارع زردینی، احمد و میثم خلیلی (1397)، «کاربست نظریة زوج‌سوره‌ها در فهم سوره‌های مزمل و مدثر»، فصل‌نامة مشکوة، پیاپی 141.
زمخشری، محمود بن عمر (1407 ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی.
سبحانی یامچی، محمد، احد داوری چلقایی، و فاطمه محرمی (1398)، «نقدی بر دیدگاه یوری روبین دربارة تفسیر کلمات ˮمزمل“ و ˮمدثر“: مقالة ˮرسول جامه بر خود پیچیده“»، پژوهش‌های قرآن و حدیث، س 52، ش 1.
شکراللهی، عذرا، محمدرضا حاجی‌اسماعیلی، و داوود اسماعیلی (1395)، «قرآن‌پژوهان و آیة پایانی سورة مزمل»، پژوهش‌های قرآنی، ش 1، پیاپی 78.
صدر، محمدباقر (1398)، انسان و عبادت، ترجمة نرگس خسروی، قم: دارالصدر.
صدر، محمدباقر (1399)، سنت‌های تاریخی در قرآن کریم، ترجمة سیدجلال‌الدین میرآقایی، قم: دارالصدر.
طباطبایی، محمدحسین (1374)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمة سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرسی، فضل‌ بن ‌حسن (بی‌تا)، تفسیر مجمع ‌البیان، ترجمة حسین نوری همدانی و همکاران، تهران: فراهانی.
عزیزخانی، مریم و سیدرضا سلیمان‌زاده نجفی (1398)، «تحلیل نظام اللغه المعنوی فی سوره المزمل علی اساس نظریه هالیدی»، آفاق الحضاره الاسلامیه، دورة 22، ش 1.
غروی، علی‌رضا (1396)، «تاریخ‌گذاری آیات سورة مزمل»، فرهنگ پژوهش، ش 30.
فخر رازی، محمد بن عمر (1420 ق)، مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب (1373)، القاموس المحیط، ج 4، بیروت: دار الکتب العلمیه.
فراهیدی، خلیل ‌بن ‌احمد (1409 ق)، کتاب العین، قم: هجرت.
قطب، سید (1425 ق)، فی ظلال القرآن، بیروت: دارالشروق.
کلینی، محمد بن ‌یعقوب (1364)، الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیه.
مصطفوی، حسن (1416 ق)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
مطهری، مرتضی (1391)، یادداشت‌های استاد مطهری، ج 7، تهران: صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر (1371)، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
ملاابراهیمی، عزت و زهرا رضایی (1399)، «کارآیی نظریة هالیدی و حسن در ترسیم انسجام متنی سورة مزمل»، مطالعات ادبی متون اسلامی، س 5، ش 1، پیاپی 17.
 
Bivins, T. H. (2006), “Responsibility and Accountabilityˮ, Ethics in Public Relations: Responsible Advocacy, 19-38.