قرآن کریم
آذرنوش، آذرتاش، 1395، چالش میان فارسی و عربی، تهران: نشر نی.
همو، 1398، «ثعالبی، ابومنصور»، دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، تهران: دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
آقاگلزاده، فردوس، غیاثیان، مریم سادات، «رویکردهای غالب در تحلیل گفتمان انتقادی»، زبان و زبانشناسی، شماره 5، صص 39-54.
ابناسفندیار، محمدبنحسن، 1366، تاریخطبرستان، تصحیح محمداقبال آشتیانی، تهران: پدیده خاور.
ابنبلخی، 1374، فارسنامه، تصحیح منصور رستگار فسایی، شیراز: بنیاد فارسشناسی.
باسورث، ک. الف.، 1379، «طاهریان و صفاریان»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
براون، ادوارد، 1367، تاریخ ادبیات ایران از فردوسى تا سعدى، ترجمه فتح الله مجتبائى و غلامحسین صدرى افشار، تهران: مروارید.
بوسه، هیرمبرت، 1379، «ایران در عصر آلبویه»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
بیهقی، علیبنزید، تاریخ بیهق، تصحیح احمد بهمنیار و مقدمه محمدقزوینی، تهران: فروغی.
پیر، هدی، اکبری، ناهید، حسین، پارسایی، 1397، «تحلیل رویکرد جامعهشناختی گفتمان دینی حدیقه سنایی بر اساس نظریه توانش ارتباطی دل هایمز»، سال 15، شماره 42.
ثعالبی، ابومنصور عبدالملکبنمحمد، 1404ق/1984، اللطف و اللطائف، به کوشش محمدعبداللهجادر، کویت.
همو،۱۹۹۰، دیوان، به کوشش محمودعبدالله جادر، بغداد.
همو، 1977، تحفهالوزراء، تحقیق حبیبعلیالراوی و ابتساممرهونالصفار، بغداد: مطبعه العانی.
همو، 1990، آدابالملوک، تحقیق جلیلالعطیّه، لبنان: دارالغربالإسلامی.
همو، 1975، الإقتباس من القرآن الکریم، تحقیق ابتسام مرهون الصفار، بغداد: مطبعه الحکومه.
همو، 1385، شاهنامه ثعالبی، ترجمه محمود هدایت، تهران: اساطیر.
همو، 1947، یتیمهالدهر فی محاسن اهلالعصر، تحقیق محمدمحییالدینعبدالحمید، مصر: مکتبهالحجازی.
جاحظ، عمربنبحر، 1343، تاج، تحقیق و ترجمه محمدعلیخلیلی، تهران: ابنسینا.
جادر، م. ،۱۴۱۱ق/ ۱۹۹۱، الثعالبی ناقداً و ادیباً، بیروت.
راوندی، مرتضی، 1382، تاریخ اجتماعی ایران، تهران: نگاه.
دانر، ویکتور، 1379، «ادب عربی در ایران»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
دومنانش، ژ.، 1379، «ادبیات زردشتی پس از فتوح مسلمانان»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
شکرائی، رضا، مطیع، صادقزادگان، هدی، 1390، «بررسی روش گفتمانکاوی و چگونگی کاربست آن در مطالعات قرآنی»، شماره 5، صص 93-122.
شیروان، ژینوس، 1379، «بررسی تطبیقی ساختار واژگانی و اختلاط مفهومی منطقی و تاریخی جامعه شناسی زبان و زبان شناسی اجتماعی»، نامه فلسفه، شماره، 197-225.
صیادانی، علی، حیدرپور مرند، یزدان، «واکاوی الگوهای توانش ارتباطی هایمز در گفتمان اجتماعی نهجالبلاغه»، الجمعه الإیرانیه للغه العربیه و آدابها، شماره 60 (ب)، صص 141-160.
طرطوشی، ابوبکر، 1995، سراجالملوک، بیروت: دارصادر.
طغیانی اسفرجانی، اسحاق، زعفرانی، محمدحسن، 1382، «تأثیر مخاطب بر قصاید سنایی»، شماره 34 و 35، صص 249-270.
فرای، ر. ن.، 1379، «سامانیان»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
فضلبنروزبهان، 1382، تاریخ عالمآرای امینی، تصحیح محمداکبر عشیق، تهران: میراث مکتوب.
کریستنسن، آرتور، 1368، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه غلامرضا رشید یاسمی، تهران: دنیای کتاب.
عتبی، محمدبنعبدالجبار، ترجمه تاریخ یمینی، بیجا.
لازار، ژیلبر، 1379، «ظهور زبان فارسی نوین»، تاریخ ایران: از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
نظامی، احمدبن عمر، 1364، چهارمقاله، تصحیح محمدقزوینی، تهران: اشراقی.
هاشمی، احمد، 1388، جواهرالبلاغه، ترجمه حسن عرفان، قم: بلاغت.
یاقوتحموی، یاقوتبنعبدالله، 1434، معجمالأدباء، ترجمه عبدالمحمدآیتی، تهران: صداو سیما.
Gilliot, Claude, 2000, ‘Un Florilege Coranique: Le Iqtibas Min Al-Quran De Taalibi’, Arabica, XLVII, 3-4.
Hymes, Dell, 1972, ‘Models of the Interaction of Language and Social Life’, Directions in Sociolinguistics: the Ethnigraphy pf communication, Edited by J. J. Gumpertz and D. Hymes,
Hymes, Dell, 2005, ‘Models of the Interaction of Language and Social Life: Toward a Descriptive Theory’, International Discourse and Communication: The Essential Readings, Edited by Scott F. Kiesling and Christina Bratt Paulston, US: Blackwell Publishing Ltd.
Ray, Manas, Biswas, Chinmay, 2011, ‘A Study on Ethnography of communication: A Discourse analysis with Hymes ‘speaking model’’, Journal of Education and Practice, Vol. 2, No. 6, P. 33-40.
)