Document Type : Research Article

Author

Assistant professor, , Department of Tafsir and Sciences Quran,Al-Mustafa International University, Mashhad, Iran

Abstract

Given that one of the most important aspects of the miracle of the Qur'an is the literary and rhetorical miracles and the use of each word in the verses, arising from the wisdom of God and to fulfill a specific mission, it is necessary to explore the semantic characteristics of the vocabulary in the Quran, including the imminent and widely used vocabulary "Ja'a" and "Ata.
This article is intended to use the library method, while criticizing and examining the prominent views on the semantic distinction of the words "Ja'a" and "ATa" in the verses, to explain the angles of the subtleties hidden beyond the use of the Qur'an of these words. The other objective of this study is to process how these semantic subtleties are reflected in the most important Persian translations.
From this study, the views of Rajab Esfahani and Muhammad shuhrawar were the most successful in explaining the semantic distinctions of the verbs "Ja'a" and "ATa" in the Qur'an. Still, unfortunately, Persian translators of the Qur'anic language, regardless of the Semantic analysis of the Qur'an, did not reflect these semantic subtleties in their translation and somehow uncontrollably, paid attention to the equivalent of this vocabulary.

Keywords

Main Subjects

ابن عاشور، محمّد بن طاهر. (بی تا). التحریر و التنویر، بی جا: بی نا.
آلوسی، سیّد محمود. (1415ق). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دار الکتب العلمیّه.
الهی قمشه ای، مهدی. (1380). ترجمه قرآن، قم: انتشارات فاطمه الزهراء.
آیتی، عبد المحمّد. (1374). ترجمه قرآن، تهران: سروش.
بدری سامرایی، فاضل بن صالح. (1423ق). لمسات بیانیّه فی نصوص التنزیل، عمّان: دار عمّار.
بروسوی، اسماعیل. (بی تا). تفسیر روح البیان، بیروت: دار الفکر.
راغب اصفهانی، حسین بن محمّد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق: دار العلم.
رضایی اصفهانی، محمد علی. (1383). ترجمه قرآن، قم: موسسه تحقیقاتی دار الذکر.
زرکشی، محمد بن عبدالله. (1410ق). البرهان فی علوم القرآن، بیروت: دار المعرفه.
سیوطی، جلال الدین. (1421ق). الاتقان فی علوم القرآن، بیروت: دار الکتاب العربی.
ـــــــــــــــــــــــــــــ. (بی تا). معترک الاقران فی اعجاز القرآن، قاهره: دار الفکر العربی.
شحرور، محمد. (1996م). الاسلام و الایمان، دمشق: الاهالی للطباعه و النشر و التوزیع.
شحود، علی بن نایف. (بی تا). الاعجاز اللغوی و البیانی فی القرآن الکریم، بی جا: بی نا.
طباطبایی، محمّد حسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طوسی، محمّد بن حسن. (بی تا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فولادوند، محمد مهدی. (1415ق). ترجمه قرآن، تهران: دار القرآن الکریم.
فیض الاسلام، سید علی نقی. (1378). ترجمه قرآن، تهران: انتشارات فقیه.
فیّومی، احمد بن محمّد. (1414ق). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم: موسسه دار الهجره.
مشکینی، علی. (1381). ترجمه قرآن، قم: الهادی.
مصطفوی، حسن. (1360). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: بنگاه نشر و ترجمه کتاب.
معزّی، محمد کاظم. (1372). ترجمه قرآن، قم: انتشارات اسوه.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن، قم: دار القرآن الکریم.
موسوی گرمارودی، علی. (1384). ترجمه قرآن، تهران: انتشارات قدیانی