نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران
چکیده
عدالت از مفاهیم و ارزشهایی است که ادیان و مکاتب فکری بشر از هزاران سال پیش تاکنون بدان پرداختهاند. عدل که در لغت به معنای برابری و نقیض ظلم آمده در اصطلاح معانی مختلفی دارد و تا حدودی مبهم و چندوجهی است. واژههای مختلفی ازجمله عدل و قسط و در دهها آیة قرآن کریم اهمیت و ضرورت عدالت در روابط فردی و اجتماعی بیان شده، با این همه انگارة عدالت نزد همه مفسران و مخاطبان قرآن کریم در ادوار مختلف یکسان تصویر نشده است. درواقع از سویی عدالت جنبههای مختلفی دارد و از سوی دیگر تصور و ذهنیت مفسران از عدالت در طی تاریخ تغییر کرده است. این جستار با روش کتابخانهای و رویکرد توصیفی، تفسیر آیات مربوط به عدالت را در آثار تفسیری مطالعه و تحلیل کرده و نشان داده انگارة عدالت نزد مفسران در هر دوره تاریخی به گونة خاصی تعریف شده که در ادوار بعدی تکامل پیدا کرده است. عدالت قضایی به معنای بیطرفی و دادگری قاضی در هنگام داوری، نخستین انگاره عدالت نزد مفسران قرآن است. عدالت تکوینی به معنای عدالت در آفرینش و پدیدههای هستی پس از پیدایی مکاتب کلامی در جهان اسلام و عدالت اجتماعی و اقتصادی انگارههای دیگری از عدالت هستند که پس از رواج مکاتب اومانیستی و سوسیالیستی در ذهن مفسران قرآن شکل گرفتهاند. انگاره عدالت به معنای عدالت جنسیتی نیز در دهههای اخیر در آثار تفسیری یافت شده است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The historical development of the concept of justice among Quranic commentators
نویسنده [English]
- Forough Parsa
Associate Professor , Departement of Quranic Studies, Institute for Humanities& Cultural Studies, Tehran, Iran
چکیده [English]
Introduction
Justice is one of the concepts and values that human religions and schools of thought have addressed for thousands of years. Justice, which literally means equality and the opposite of oppression, has various meanings in terminology and is somewhat ambiguous and multifaceted. Various words, including justice and fairness, and dozens of verses in the Holy Quran express the importance and necessity of justice in individual and social relationships. However, the concept of justice is not the same for all interpreters and readers of the Holy Quran in different eras. In fact, on the one hand, justice has different aspects, and on the other hand, the concept and mindset of commentators about justice has changed throughout history.
Research Background
Martyr Morteza Motahhari (d. 1979), a 14th-century Hijri scholar, proposed three balanced meanings for justice within the framework of Quranic teachings: balance (moderation), equality and non-discrimination, and ultimately, the observance of individuals' rights—that is, granting each rightful claimant their due. According to Motahhari, justice is interconnected with issues such as determinism and free will, intrinsic good and evil, and the purposes and ends of actions, and has been discussed from philosophical, theological, and even jurisprudential perspectives. On the other hand, justice is also tied to social matters, as it inherently carries the meaning of opposition to oppression (Motahhari, 2023: 21-56). The concept of justice carries distinct meanings across various disciplines.In Imami theology, justice is defined as granting rights according to one's capability and qualification (Shaykh al-Mufid, 1413 AH: p. 103).In moral philosophy justice refers to virtuous disposition of the soul that enables a person to oderate all attributes and actions , allowing the ational faculty to govern and prevail over other faculties (Naraqi, n.d.: vol. 1, p. 51; Naraqi, 1999: p. 78). Muslim philosophers regard justice as a sychic force that balances the appetitive ( shahwiyya ), irascible ( ghadabiyya ), and imaginative ( wahmiyya ) faculties, preventing excess and deficiency (Mulla Sadra, 1982: p. 264). In Islamic jurisprudence , most jurists contrast justice with moral corruption ( fisq) , equating it with avoiding major and minor sins (Najafi, 2012: vol. 13, p. 144).In the social sciences , justice entails safeguarding public welfare and ensuring all members of society enjoy political, economic, and social rights .
Research Method
This article, using a library method and a descriptive historical approach, and It has analyzed the viewpoints of interpreters related to justice across different historical periods
Result
The analysis reveals that the concept of justice among Quranic commentators has been distinctly defined in each historical period, subsequently evolving through later eras. Judicial justice - meaning the impartiality and fairness of judges in verdicts - represents the earliest conception of justice among Quranic exegetes.Following the emergence of theological schools in the Islamic world, creative justice (al-'adl al-takwīnī) developed as justice manifest in creation and cosmic phenomena. Subsequently, with the spread of humanist and socialist ideologies, new conceptions took shape in commentators' thought: social and economic justice. More recently, interpretive works have begun articulating gender justice as another dimension of this evolving paradigm.
کلیدواژهها [English]
- The concept of justice in the Quran
- judicial justice
- Creative justice
- social justice
- gender justice
- قران کریم
- نهجالبلاغه
- ابن فارس، احمد .(1404). معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
- ابن منظور، محمدبن مکرم .(بیتا). لسان العرب، بیروت: دارالفکر- دارصادر.
- ارسطو. (بیتا). علم الاخلاق الی نیقوماخوس، ج۱، ص ۱۷۵، قاهره: دار صادر.
- انوری، حسن .(1382). فرهنگ بزرگ سخن، تهران: سخن.
- بهارنژاد، زکریا، کمیل شمسالدینی مطلق .(1393). «رابطه عدالت و سعادت از دیدگاه فارابی»، آینه معرفت، سال چهاردهم، شماره 38، ص ۹۷-۱۲۱.
- پارسا، فروغ .(1394). «قرائت زنگرایانه از قرآن»، فصلنامه پژوهشنامه زنان، سال ششم، شماره 4 (پیاپی 14).
- پارسا، فروغ. (1396). «درآمدی بر کاربست نظریة دریافت در تحلیل تاریخ تفسیر شیعه مطالعة موردی: تفاسیر شیعی قرن چهاردهم هجری در ایران»، فصلنامه مطالعات قرآن و فرهنگ اسلامی، شماره 2، صفحه 1-23.
- پاکتچی، احمد. (1396 ش). «مقدمه کتاب نخستین اندیشههای حدیثی شیعه»، هادی گرامی، نخستین اندیشههای حدیثی شیعه، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
- جوادی آملی، عبدالله .(1372). زن در آینة جلال و جمال، قم تهران: اسراء مرکز نشر فرهنگی رجاء.
- راغب اصفهانی، حسن بن محمد. (1362). مفردات الفاظ القرآن، بیروت: دارالقلم، دارالشامیه.
- رضا، محمد رشید. (1414 ق). تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار (تقریرات درس شیخ محمد عبده)، بیروت: دارالمعرفه.
- زرگری نژاد، غلامحسین. (1374). رسائل مشروطیت (هجده رساله و لایحه دربارهی مشروطیت)، تهران: انتشارات کویر.
- سید بن قطب بن ابراهیم شاذلی. (1412 ق). فی ظلال القرآن، قاهره: دارالشروق.
- شکربیگی، نرگس و مرضیه راجی. (1399). «خوانشی نو از تأثیر جنسیت بر تفسیر قرآن کریم با بررسی مصداقی دیدگاه آمنه ودود و آیتالله جوادی آملی»، فصلنامه مطالعات قرآن و فرهنگ اسلامی، دوره 4، شماره 3، صفحه 1-21.
- شیخ مفید، محمد بن نعمان. (1410 ق). المقنعه، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
- صدر، سید محمدباقر. (1414 ق). اقتصادان، بیروت: دارالتعاریف للمطبوعات.
- صلیبا، جمیل. (1366). فرهنگ فلسفی، ترجمه منوچهر صانعی، تهران: حکمت.
- طالقانی، سید محمود. (1362). پرتوی از قرآن، تهران: شرکت سهامی انتشار.
- طباطبایی، سید محمدحسین. (1374). ترجمه تفسیر المیزان، قم: دفتر انتشارات جامعة مدرسین حوزة علمیة قم.
- طبرسى، فضل بن حسن .(1372). مجمعالبیان فی تفسیر القرآن، مصحح: یزدى طباطبایى، فضلالله، مصحح: رسولى، هاشم، تهران: ناصر خسرو.
- طبرى، محمد بن جریر .(1412 ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن (تفسیر الطبرى)، بیروت: دار المعرفة.
- طوسى، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح: عاملى، احمد حبیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
- عبده، محمد .(1315 ق). رسالة التوحید، بیروت: دار احیاء العلوم.
- علیخانی، علیاکبر. (1382). «عدالت قرآنی در اندیشه ابوزید»، دو فصلنامه مقالات و بررسیها، دفتر 74: ص 121- 138.
- فخر رازى، محمد بن عمر. (1420 ق). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- فرامرز قراملکی، احد و همکاران.( 1395). قدرت انگاره. قم: نشر مجنون.
- فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410 ق). العین، تصحیح مهدی مخزومی و ابراهیم سامرایی، قم: هجرت.
- فضلالله، محمدحسین. (1998 م). دنیا المرأه، بیروت: دارا الملاک.
- فضلالله، محمدحسین. (1419 ق). تفسیر من وحی القرآن، بیروت: دارالملاک للطباعه و النشر.
- فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى. (1415 ق). تفسیر الصافی، مقدمه و تصحیح: اعلمى، حسین، تهران: مکتبة الصدر.
- قمى، على بن ابراهیم. (1363 ش). تفسیر القمی، محقق: موسوى جزایرى، طیب، قم: دار الکتاب.
- کچوئیان، حسین و محمد سجاد صفارهرندی. (1396 ش). «بررسی روش تاریخنگاری ایدههای آرتور لاوجوی در متن منازعات روششناختی تاریخ اندیشه»، فصلنامه روششناسی علوم انسانی، شماره 23، ص 79-106.
- گرامی، محمّد هادی و همکاران.( 1396 ). مقدّمهای بر تاریخنگاری انگارهای و اندیشهای (جستارهایی درباره تاریخنگاری اندیشه در مطالعات اسلامی). تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی (پژوهشکده قرآن و عترت).
- مطهری، مرتضی. (1359). نظام حقوق زن در اسلام، تهران: انتشارات صدرا.
- مطیع، مهدی. (1396). «تغییر انگارة «برادری» در فرهنگ قرآن کریم»، فصلنامه مطالعات قرآن و فرهنگ اسلامی، دوره 1، شماره 3، صفحه 61-82.
- مقاتل بن سلیمان. (1423 ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق شحاته، عبدالله محمود، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی.
- ملاصدرا، محمد بن ابراهیم. (1361). العرشیه، تصحیح غلامحسین آهنی، تهران: مولی.
- ملکزاده، مهدی. (1373). تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، تهران: انتشارات علمی.
- میرشکاری، جواد. (1396). فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- نائینی غروی، محمدحسین. (1327). تنبیه الامـﮤ و تنزیه الملـﮤ، تهران: چاپخانه فردوسی.
- نجفی، محمدحسن .(1391). جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- نراقی، ملااحمد. (1378). معراج السعاده، تحقیق محمد نقدی، قم: هجرت.
- نراقی، ملامهدی. (بیتا). جامع السعادات، تصحیح سید محمد کلانتر، بیروت: اعلمی.
- نمازی، حسین. (1387). نظامهای اقتصادی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
- ودود، آمنه. (1391). قرآن و زن، ترجمه اعظم پویا و معصومه گواهی، تهران: انتشارات حکمت.
- Abbott, Katherine. (2014). "Social Justice". Encyclopedia of Quality of Life and Well-Being Research. Dordrecht: Springer. pp. 6115–6119. doi:10.1007/978-94-007-0753-5_2772. ISBN 978-94-007-0753-5.
- Barlas, A. (2006). Women’s readings of the Quran, in Mc Auliffe, The Cambridge Companion to the Quran, 1st U.S.A: Cambridge University Press.
- Hassan, R. (1999). “An Islamic perspective”, in K. Lebacqz (ed.), Sexuality: A reader, Cleveland: The Pilgrim Press.
- John L. (1998). Islam and Politics. Syracuse University Press. p. 17.