نویسنده

دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه اصفهان

چکیده

انگارة برادری و اخوت در زمان نزول قرآن به‌‌منزلة نهاد اجتماعی کارآمد و مؤثری در فضای حمیت و عصبیت جاهلی شکل گرفته بود. این انگاره تصوری خاص از برادری بر اساس پیوندهای خونی و سببی، پیمان‌‌های قومی و قبیله‌‌ای، یا عرف اجتماعی و فرهنگی بود که فارغ از حق یا باطل‌بودن در زندگی عرب جاهلی رواج داشت. با ظهور اسلام و نزول قرآن کریم مانند بسیاری دیگر از انگاره‌‌ها تغییر معناداری در این تصور اجتماعی ایجاد شد. روش مردم‌شناسی فرهنگی درصدد بررسی چگونگی پیدایی و رسوخ این انگاره در ذهن عرب پیش از قرآن است. در مرحلة اول انگارة برادری در فضای جاهلی بررسی می‌‌شود. در مرحلة دوم تغییرات قرآن در این انگاره پی‌‌جویی می‌‌شود و در مرحلة سوم فهم نهایی قابل استفاده در همة زمان‌‌ها و فرهنگ‌‌ها از قرآن برداشت می‌‌شود. تغییرات ایجادشده از جانب قرآن کریم در انگارة برادری را در هفت لایه می‌توان بررسی کرد که لزوماً ترتیب تاریخی ندارد، بلکه از ساختار متنی قرآن استنتاج می‌شود. توجه به مفهوم برادری و ریشة آن و ارائة معنایی خاص از آن؛ تحلیل نمونه‌‌های مثبت و منفی تاریخی؛ ارتقای مفهوم برادری به سطح ارتباط با برگزیدگان و پیامبران الهی؛ جهت‌دادن برادری به ارتباطی حقیقی و ارزش‌‌مدار؛ تغییر انگارة اجتماعی برادری؛ شکست سطوت توهم برادری جاهلانه؛ و پیش‌نهاد انگاره‌ای صحیح از مفهوم برادری که بر ایمان و اخلاق مبتنی می‌شود و هدف از آن حصول سعادت در جهان آخرت و کسب رضایت الهی است و ثمرة آن ایجاد فضایی آرام و سرشار از حمایت و هم‌راهی و حتی ایثار در میان افراد جامعه است. استفاده از این آموزة قرآن در جهان امروز، که در سراشیبی انحطاط اخلاقی است، هم پیوندهایی حقیقی در جامعه ایجاد می‌‌کند و هم دل‌‌ها را در راه رشد و کمال هم‌راه می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Alternating the Imagination of “Brotherhood” in the Culture of the Holy Quran

نویسنده [English]

  • Mahdi Motia

Associate Professor, Qur’an and Hadith Department of University of Esfahan

چکیده [English]

The imagination (idea) of brotherhood in the Quran had formed as a social efficient and effective institution in space of ignorance’s zealotry and nervousness in the time of revelation the Quran. This imagination was specific idea of brotherhood based on blood and relatively relations or ethnic and tribal alliances or social and cultural norms that regardless of value or anti-value, right or wrong was common in ignorance Arab’s live. With the appearance of Islam and revelation of the holy Quran, like many other imaginations, the meaningful change was created in the social thought. Methods of cultural anthropology seek to examine the emergence and penetration this idea in the mind of Arabs before the Quran. In the first stage the imagination of brotherhood checks in space of ignorant.
In the second step the alternation of Quran is checking in this imagination and in third step extracts the ultimate understanding of Quran for all times and all cultures. It seems that alternations that created in this imagination by Quran, can be studied in seven layers that necessarily doesn’t have any chronological order, but is deduced from the text of the Quran. According to the concept of brotherhood and its root and offer a certain sense of it; analysis the of positive and negative historical samples; promoting of the concept of brotherhood to the level of connection with the chosen people and prophets; directing the brotherhood to a real and valuable communication, alternating the social imagination of brotherhood, breaking the domination of ignorantly brotherhood, and presenting a right suggestion for the brotherhood imagination based on faith and morality to gain the felicity and god’s satisfaction that the result of it is a relaxed atmosphere, full of support and companionship, and even self-sacrifice among them that the Muslim community turned to an attractive focus to attract the hearts. Using of this Qur'anic doctrine in today's busy world that is at a steep of moral decline, both creates actual links between the society and joins the hearts in the way of growth and perfection.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quran
  • brotherhood
  • Cultural Anthropology
  • Culture
  • imagination (idea)
قرآن کریم.
ابن‌اثیر، علی ابن ‌الکرم (1385 ق). الکامل فی التاریخ، بیروت: دار صادر.
ابن‌بابویه، محمد بن علی (1402 ق). مصادقة الاخوان، الکاظیمة: مکتبة الامام صاحب الزمان العامة.
ابن‌عربی، محی‌الدین (1994). الفتوحات المکیة، مصحح و محقق: عثمان یحیی، بیروت: دار احیاء التراث العربى.
ابوالهلال عسکری، حسن (1988). جمهرة الامثال، به کوشش: محمد ابوالفضل ابراهیم و عبدالمجید قطامش، بیروت.
ابوعبیده، معمر بن مثنی (1407 ق). ایام العرب، به کوشش: عادل بیاتی، بیروت.
اخوان‌الصفا (1975). رسائل اخوان‌الصفا، بیروت.
ازهری هروی، ابومنصور محمد بن احمد (2001). تهذیب اللغة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ایزوتسو، توشیهیکو (1360). ساختمان معنایی مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن، ترجمة فریدون بدره‌‌ای، تهران: قلم.
آقایی، بهمن و خسرو صفوی (1365). اخوان المسلمین، تهران: رسام.
برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371 ق). المحاسن، قم: دار الکتب الاسلامیه.
بنا، حسن (بی‌تا). مجموعة الرسائل، بیروت: موسسة الرسالة.
پاکتچی، احمد (1375). «اخوان»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 7، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
پاکتچی، احمد (1389). روش تحقیق با تکیه بر حوزة علوم قرآن و حدیث، به‌ کوشش: مصطفی فروتن و سیدعلی بنی‌هاشمی، تهران: انجمن علمی دانشجویی الهیات دانشگاه امام صادق (ع).
جواد، علی (1976). المفصل فی تاریخ العرب قبل الإسلام، بیروت: دار العلم للملایین و بغداد: مکتبة النهضة.
حتی، فیلیپ (1974). تاریخ العرب، دار غندور للطباعة و النشر و التوزیع.
حجتی، سیدمهدی (1384). قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی، تهران: میثاق عدالت.
حسینی، اسحاق موسی (1955). الاخوان المسلمون کبری الحرکات الاسلامیه الحدیثه، بیروت.
خانلری، پرویز (1384). «آیین عیاری»، سخن، س 8، ش 10-12.
رائین، اسماعیل (1357). فراموش‌خانه و فراماسونری در ایران، تهران: رائین.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1367). جست‌وجو در تصوف ایران، تهران: امیرکبیر.
ساروخانی، باقر (1370). درآمدی بر دایرة‌‌المعارف علوم اجتماعی، تهران: کیهان.
سالم، عبدالعزیز (1383). تاریخ عرب قبل از اسلام، ترجمة باقر صدری‌نیا، تهران: علمی و فرهنگی.
سجادی، صادق (1381). «اندیشة برادری در پهنة تاریخ فرهنگی و سیاسی و اجتماعی»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
سلمی، ابوعبدالرحمن محمد بن حسین (1369). مجموعة آثار السلمى‏، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
شامبیاتی، هوشنگ (1388). حقوق جزای عمومی، تهران: مجد.
شیبی، کامل مصطفی (1982). الصلة بین التصوف و التشیع، بیروت.
ضیف، شوقی (1381). تاریخ ادبی عربی (العصر الجاهلی)، ترجمة علیرضا ذکاوتی، تهران: امیرکبیر.
فروخ، عمر (1984). تاریخ الجاهلیة، بیروت: دار العلم للملایین.
فیلبی، سنت جان (بی‌تا). تاریخ نجد و الشیخ محمد بن عبدالوهاب، ترجمة عمر دیراوی، بیروت: المکتبة الاهلیه.
قرائی مقدم، امان‌الله (1382).  انسان‌‌شناسی فرهنگی (مردم‌‌شناسی فرهنگی)، تهران: ابجد.
کاشانی، عبدالرزاق (1426 ق). اصطلاحات الصوفیة، عاصم ابراهیم الکیالى الحسینى الشاذلى الدرقاوى، بیروت: دار الکتب العلمیة.
کلینى، محمد بن یعقوب (1407 ق). الکافی، محقق: علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
گولپینارلی، عبدالباقی (1379). فتوت در کشورهای اسلامی، ترجمة توفیق هاشم‌پور سبحانی، تهران: روزنه.
لیسی، رابرت (1363). سرزمین سلاطین، ترجمة فیروزه خلعتبری، تهران: شباویز.
مجلسی، محمدباقر (1403 ق). بحار الأنوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
محجوب، محمدجعفر (1348). «آیین عیاری»، سخن، س 19، ش 9.
مطیع، مهدی (1391). معنای زیبایی در قرآن، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
مهروش، فرهنگ (1381). «برادری»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 11، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
ویلی، جویس (1373). نهضت اسلامی شیعیان عراق، ترجمة مهوش غلامی، تهران.