نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استاد گروه ادیان و عرفان، مؤسسه‌ی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران، ایران

3 دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

1022034/isqs.2020.5088

چکیده

تاریخ تفکّر دینی در ادیان‌ابراهیمی بخصوص اسلام، نشان می‌دهد که نزد عالمان و اندیشمندان دینی از دیرباز درباره‌ی انگاره‌ی«أَوَّلُ‌مَا‌خَلَقَ‌اللَّه» یا همان «نخستین‌آفریده‌ی‌خدا» بحث و گفتگو جریان داشته و آراء و نظریه‌های مختلفی در این‌باره بیان شده‌است. در قرآن سخنى به صراحت در این‌باب نیامده، اما برخی آیات تلویحاً به نخستین‌آفریده و یا منشاء‌آفرینش اشاره دارد و نیز برخی روایات تفسیری در این زمینه نقل شده است. عمده‌ی این روایات تحت عنوان «أَوَّلُ‌مَا‌خَلَقَ‌اللَّه» در متون حدیثی ثبت و ضبط شده و مفسّران بارها به آن استناد جسته‌اند. در این روایات مصادیق مختلفی برای مخلوق اول همچون نور، روح، عقل، جوهر و قلم ذکر شده است. این مفاهیم اگر چه به ظاهر متفاوتند اما از یک حقیقت حکایت می‌کنند. این حقیقت که در عرفان‌اسلامی از آن با عنوان «حقیقت‌محمّدیّه» یاد می‌شود، نور نخستین یا اولین مخلوق خدا تلقّی شده که حقیقتی غیرمادی، ازلی، منشأ‌خلقت و واسطه‌ی‌فیض‌خدا بوده و از آن با عناوین دیگری مانند نور محمد(ص)، نبی‌اعظم، انسان‌کامل و مظهر اسم جامع‌خدا یاد شده است. ریشه‌ی تاریخی این بحث، روایات عمدتاً امامی است که در کتب و جوامع حدیثی مندرج‌اند. تحقیق حاضر می‌کوشد فارغ از صحّت و سقم سندی روایات، تصویر‌تاریخی‌جامعی از نخستین‌مخلوق و ماجرای خلقت‌ نوری پیامبر و اهل‌بیت(ع) ترسیم کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Historical Study of the Idea of "The First Creation of God" among Muslim Commentators

نویسندگان [English]

  • Ali Delshad Nadaf 1
  • shahram pazouki 2
  • Mahmoudreza Esfandiar 3

1 phd student in Religions and Mycticism, Faculty of Humanities, Yadegar-e-Imam Khomeini(RAH) Shahre Rey Branch, Islamic Azad University,Tehran,Iran

2 Professor of the Department of Religions and Mysticism, Iranian Institute of Philosophy and Wisdom,Tehran,Iran

3 Associate Professor of the department of Religions and Mysticism, faculty of humanities ,yadegar-e-Imam Khomeini(RAH) Shahre Rey Branch, Islamic Azad University,Tehran,Iran

چکیده [English]

The history of religious human thought in Abrahamic religions especially Islam,suggests that theidea of"the first creation of God"has long been discussed among scholars and many theories havebeen expressed about it.In Quran does not explicitly addresses this subject,However,some verses implicitly refer to thefirst creation or source of creation and some interpretive narrations have been narrated in this regard.Most of this narrations havebeen recorded in hadith texts under thetitle of"the first creation of God"and commentators have repeatedly referred to it.in this narrations various samples introduced for thefirst creature,such ashalo,soul,reason,essence,as well as pen.Even though these expressions seem to bedifferent,they refer to thesame truth.this fact that In Islamic mysticism,is called "the Muhammadiah truth",is the first halo or the first creature of God with an immaterial truth and the result of God’s grace and everything has emerged from Him that has been mentioned under other names such as the halo of Muhammad,the great prophet,perfect man andthe manifestation of the comprehensive name of God.The historical root of this subject is mainly the narrations contained inthe hadith societies.The present study attempts to draw a comprehensive historical picture of thefirst creature and the story of the halo creation of the Prophet and Ahlal-Bayt,regardless of theauthenticity of the narrations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quran
  • The first interpretive narrations
  • Idea of the First Creation of God
  • halo Creation
  • halo truth
  • The Muhammadiah truth
قرآن کریم
کتاب مقدّس(2012م). انگلستان: ایلام.
آشتیانی، سید جلال الدّین(1370). شرح مقدمه‌ی قیصری بر فصوص الحکم، تهران: علمی و فرهنگی.
ابن‌ابی‌الحدید، عزالدّین(1404ق). شرح نهج البلاغه، تحقیق محمّد ابوالفضل ابراهیم، قم: منشورات مکتبة آیة الله العظمی مرعشی نجفی.
ابن ابی دنیا(1408ق). العقل و فضله، به کوشش لطفی محمّد صغیر، بیروت: مؤسسة الکتب الثقافیه.
ابن‌بابویه(بی‌تا). من لایحضره الفقیه، تصحیح و تعلیق علی اکبر غفّاری، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
ابن‌بابویه(1966). علل الشّرایع، نجف: مطبعة حیدریة
ابن‌بابویه(1362). الخصال، قم: جامعه‌ی مدرّسین.
ابن‌بابویه(1378). عیون اخبار الرّضا(ع)، تهران: نشر جهان.
ابن‌بابویه(1395). کمال‌الدّین و تمام‌النّعمة، تهران: اسلامیه.
ابن‌بطریق، یحیی‌بن‌حسن(بی‌تا). خصائص وحی المبین فی مناققب امیرالمؤمنین(ع)، بی‌جا: بی‌نا.
ابن‌تیمیّه(1419ق). مجموعة الفتاوی، ریاض: مکتبة العبیکان.
ابن‌جوزی، عبدالرّحمان‌بن‌علی(1966). الوفا بأحوال المصطفی، قاهره: دارالفکر العربی
ابن‌حمدون، محمد بن حسن(1996). التذکرة الحمدونیه، به کوشش احسان عباس و بکر عباس، بیروت: دارصادر.
ابن سعد، محمّد، مشهور به کاتب واقدی(1909). الطبقات الکبیر، لیدن: بریل.
ابن شهرآشوب(1956). مناقب آل ابی طالب، نجف: المکتبة الحیدریة.
ابن عربی، محی‌الدّین(1405ق).شجرة الکون، تحقیق ریاض العبدالله، بی‌جا: بی‌نا.
ابن عربی، محی‌الدّین(1370).فصوص‌الحکم، به کوشش ابوالعلاء عفیفی، تهران: الزهراء.
ابن عربی، محی‌الدّین(1392ق). فتوحات مکّیه، تصحیح عثمان یحیی، مصر: وزارت الثقافة و الاعلام.
ابن عربی، محی‌الدّین(1392). درخت هستی (شجرة الکون)، ترجمه‌ی گل بابا سعیدی، تهران: زوّار.
ابن کثیر، اسماعیل بن عمر(1966)، تفسیر القرآن العظیم(معروف به تفسیر ابن کثیر)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ابوتمّام، حبیب‌بن‌اوس‌طایی(1335ق)، دیوان الحماسة، قاهره: بی‌نا.
ایلخانی، محمد(1380). متافیزیک بوئتیوس، بی‌جا:الهام.
امام فخررازی(1420ق). تفسیر کبیر، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
امین، حسن(1418ق). مستدرکات اعیان الشّیعه، بیروت: دارالتعارف.
بخاری، محمد‌بن‌اسماعیل(بی‌تا). صحیح بخاری، قاهره: دارالمعارف
برقی، احمد بن محمد بن خالد(1371ق). المحاسن، قم: دارالکتب الاسلامیه.
بیضاوی، عبدالله بن عمر(بی‌تا). طوالع الانوار، نسخه‌ی خطی شماره‌ی 678 کتابخانه‌ی دانشگاه ملک سعود ریاض.
بیهقی، احمد بن حسین(1410). شعب الایمان، به کوشش محمد سعید بسیونی زغلول، بیروت: دارالکتب العلمیه.
تستری، ابو‌محمد‌سهل‌بن‌عبدالله(1425ق). تفسیرالقرآن‌العظیم، قاهره، دارالحرم‌للتراث
حافظ رجب برسی(1389). مشارق انوار الیقین فی حقائق اسرار امیرالمؤمنین(ع)، ترجمه‌ی محمد صادق بن ملّا علی رضا یزدی، قم: صاحب الزمان(عج).
حقی برسوی، شیخ اسماعیل(1405ق). تفسیر روح البیان، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
حلبی، علی بن برهان الدّین(بی‌تا). سیرةالحلبیة فی سیرة الأمین المأمون، بیروت: درالفکر.
خزازرازی، علی‌بن‌محمد(1401). کفایة‌الأثر فی‌النصّ علی‌الأئمة الأثنی‌عشر، قم: بیدار.
خطیب خوارزمی، موفق‌بن‌احمد(1965). المناقب، نجف: منشورات نعمان
زُرقانی، محمد بن عبدالباقی(1973). شرح علی المواهب اللدنیّة لقسطلانی، بیروت: دارالمعرفه.
سیّد حیدر آملی(1422ق). تفسیر المحیط الأعظم و البحر الخضم، تهران: سازمان چاپ و انتشارات اسلامی.
سیّد حیدر آملی(1367). نص النّصوص فی شرح الفصوص، به کوشش هانری کربن و عثمن یحیی، تهران: توس.
سیوطی، جلال الدّین عبدالرّحمن بن ابی بکر(1414ق). الدّر المنثور فی التّفسیر بالمأثور، بیروت: دارالفکر.
سیوطی، جلال الدّین عبدالرّحمن بن ابی بکر(1967). الخصائص الکبری، قاهره، مکتبة النهضة المصریة.
صفّارقمی،محمّد‌بن‌حسن(1285ق). بصائر الدّرجات فی علوم آل محمّد، تهران: وثوق
طباطبائی، محمّد حسین. المیزان فی تفسیر القرآن(1363). تهران: بنیاد علمی و فرهنگی علّامه طباطبائی.
طبرسی، ابوعلی‌فضل‌بن‌حسن(1406). مجمع البیان، بیروت:دارالمعرفه
طبری‌آملی‌صغیر، محمد‌بن‌جریر‌بن‌رستم(1413). دلائل الامامة، قم: مؤسسة البعثة
طبری، محمد بن جریر(1412ق). تفسیر طبری، بیروت: دار الکتب العلمیه.
طبری، محمد بن جریر(بی‌تا). تاریخ طبری، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
طوسی،محمد‌بن‌حسن(1414). الأمالی، قم: مؤسسة البعثه
عقیلی، محمد بن عمرو(1418ق). الضعفاء الکبیر، بیروت: دارالکتب العلمیه.
علیمی‌حنبلی، عبدالرّحمان‌بن‌محمد(1420ق). الأنس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل، به کوشش عدنان یونس عبدالمجید نباته، عمان: مکتبة دندیس.
غزّالی، ابوحامد محمّد بن محمّد(1390)، احیاء علوم الدّین، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فیض‌کاشانی(1393). تفسیر صافی، تهران: مکتبة الاسلامیّه.
قاضی‌سعید‌قمی(1373). شرح توحید صدوق، تصحیح نجفقلی حبیبی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
کراجکی، محمد بن علی(1369). کنز الفوائد، قم: مصطفوی.
کلینی، محمد‌بن‌یعقوب(1362).الکافی، تهران:اسلامیّه.
مازندرانی، ملا‌صالح(1421ق). شرح‌اصول‌کافی، بیروت: داراحیاءالتراث‌العربی.
مجلسی، محمّد باقر(1403ق). بحارالانوار، بیروت: دار احیاء التراث الاسلامی.
مسعودی، علی‌بن‌حسین(1955). اثبات الوصیّة للامام علی‌بن‌أبی‌طالب، نجف: مکتبة حیدریه
ملاصدرا(1385). شرح اصول کافی، تصحیح محمود فاضل یزدی مطلق، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
میرداماد (1422ق). الرّواشح السّماویّه، به کوشش غلامحسین قیصریه‌ها و نعمت الله جلیلی، قم: دارالحدیث.
نجم الدّین رازی، عبدالله بن محمّد(1389). مرصاد العباد، تصحیح محمّد امین ریاحی، تهران: علمی و فرهنگی.
نویری، احمد بن عبدالوهاب(بی‌تا). نهایة الأرب فی فنون العرب، قاهره: وزارة الثقافة و الارشاد القومی.
واقدی، محمّد بن عمر(بی‌تا). فتوح الشّام، بیروت: دارالجیل.