نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• محمد علی همتی ¹
• عبدالرسول هادیان شیرازی ²
• مهدی عبداللهی پور ³
• وفادار کشاورزی ⁴

¹ دانشیار دانشکده علوم قرآنی شیراز

² استادیار دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم

³ استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم

⁴ عضو هیات علمی دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم

چکیده

مفسران و در پیِ ایشان، مترجمان، در معنای دو مفهوم «أَلاَّ تُکَلِّمَ» و «سَوِیًّا» از آیه‌ی 41 سوره‌ی آل‌عمران و آیه 10 سوره مریم - که در مورد بشارت حضرت زکریا به حضرت یحیی و واکنش ایشان به این بشارت است - اختلاف دیدگاه دارند. سیر تاریخی تفسیر دو آیه‌ی مورد بحث، نشان می‌دهد که مفسران عبارت «أَلاَّ تُکَلِّمَ» را دو گونه تفسیر کرده‌اند؛ یکی عدم قدرت زکریا در سخن گفتن و دیگری اختیاری بودنِ سخن نگفتن زکریا؛ و در مواردی یک مفسر از دو آیه، دو تفسیر مختلف ارائه داده‌است. در مورد واژه‌ی «سَوِیًّا» نیز گاهی آن را حال برای فاعل «أَلاَّ تُکَلِّمَ» و گاهی نیز صفت برای «لَیالٍ» عنوان نموده‌اند. روایات متعدی نیز در این زمینه وارد شده که از نظر سند مشکل دارند. اختلاف نظر مفسران بر ترجمه‌های فارسی و لاتین این عبارات تاثیر گذاشته و سبب پیدایش ترجمه‌هایی مختلف گردیده‌است. از طرف دیگر این موضوع در عهد جدید نیز آمده‌است که می‌تواند مؤید برخی دیدگاه‌ها باشد. این پژوهش با روش کتابخانه‌ای و رویکرد تاریخی تطبیقی برای رسیدن به معنای صواب از عبارات مذکور صورت پذیرفته‌است. نتایج حکایت از عدم توانایی حضرت زکریا در سخن گفتن دارد.

کلیدواژه‌ها

• أَلاَّ تُکَلِّمَ
• سَوِیًّا
• قادر نبودن در سخن گفتن
• زکریا
• روزه سکوت

موضوعات

• مطالعات قرآنی

عنوان مقاله [English]

Analyzing the meaning of the verses" allā tukallimannāsa thalāthata ayyāmin illā ram-zā" and" allā tukallimannāsa thalāthata layālin sawiyyā" in interpretations and Persian and Latin translations based on comparative historical study.

نویسندگان [English]

• mohammadali hemati ¹
• abdulrasol hadiyan shirazi ²
• mahdi abdollahipour ³
• vafadar keshavarzi ⁴

¹ Associate Professor of the University of Sciences and Knowledge of the Holy Quran

² Assistant Professor of the University of Sciences and Knowledge of the Holy Quran

³ Assistant Professor of the University of Sciences and Knowledge of the Holy Quran

⁴ Assistant Professor of the University of Sciences and Knowledge of the Holy Quran

چکیده [English]

The commentators and following them, the translators, have different views on the meaning of the two concepts "allā tukallima" and "sawiyyā" from verse 41 of Surah Al-Imran and verse 10 of Surah Maryam. The historical course of the interpretation of the two discussed verses shows that the commentators have interpreted the phrase "allā tukallima" in two ways; One is Zakaria's lack of power to speak and the other is Zakaria's discretion not to speak. In some cases, a commentator has given two different interpretations of two verses. In the case of the word "sawiyyā", sometimes it is used as present tense for the subject "allā tukallima" and sometimes as an adjective for "layālin". There are many narrations in this field that have problems in terms of chain of documents. The difference of opinion of the commentators has affected the Persian and Latin translations of these phrases and caused the emergence of different translations. On the other hand, this topic is also mentioned in the New Testament, which can confirm some views. This research was done with the library method and comparative historical approach to reach the correct meaning of the mentioned expressions. The results indicate Zakaria's inability to speak.

کلیدواژه‌ها [English]

• allā tukallima
• sawiyyā
• not being able to speak
• Zakaria
• fasting of silence