نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

رئیس پژوهشکده و عضو هیئت علمی پژوهشکده حکمت معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران

چکیده

در دین اسلام مسالمت مهم‌ترین اصل اخلاقی معرفی شده‌است ازآنجا که نام اسلام از سلم و مسالمت مشتق شده و برسر هر یک از سوره‌‌های قرآن آیة «بسم الله الرحمن الرحیم» - که رحمانیت عام پروردگار را نسبت به همگان تداعی می‌کند – تکرار می‌شود. نویسندة مقالة حاضر با استفاده از سه تفسیر شیعی( من وحی القرآن، الکاشف، و المیزان) و سه تفسیر سنی( التحریر و التنویر، فی ظلال القرآن، و جامع البیان فی تفسیر القرآن) براساس کلیدواژة قرآنی «ناس» کوشیده تا در روشی عقلی و مفهومی اصول «اخلاق مسالمت» را صورت‌بندی کند. این اصول اخلاقی اولاً) بر مبانی انسان‌شناسانه قرآنی مانند پاک‎نهادی، برادری، و برابری همه افراد بشر، پایه‌گذاری شده؛ ثانیاً) در زمینه‌های اخلاق همگرایانه‌ای مانند رحمت، وحدت، امنیت و صلح عمومی شکل گرفته‌؛ تا ثالثاً) اصول اخلاق مبتنی بر مشترکات فطری همه افراد نوع بشر به‌گونه‌ای صورت‌بندی شود که در هر یک از اصول، همه زمینه‌های مشترک زیست اخلاقی قرآن، و نیز همه مبانی انسان‌شناسانة قرآن حضور داشته باشند تا نظام اخلاقی منسجمی برای ارتباط مسالمت‌آمیز میان فرهنگ‌ها و ادیان مختلف جهان شکل گیرد؛ اخلاقی که مبتنی بر وجوه اشتراک «امت انسانی واحد» است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Conceptualizing of Tolerance Ethics based on Quranic word of al-Nas

نویسنده [English]

  • Maryam Saneapour

Faculty member, Institute For Humanities And Cultural Studies, Tehran

چکیده [English]

Tolerance is the most important moral rule in Islam, to the extent that the word of Islam derived from “Salama”(submission or resignation) and “Musalimah”(tolerance or peacefulness); and in the beginning of every chapter (Surah) of quran there is “Bismi Allah al-rahman al-Rahim” (In the of God, the most gracious and merciful) which connote and repeat the generality of God’s grace and mercy towards everyone. In this paper, it is tried to outline conceptual and rational principles of Tolerance Ethics based on al-Nas keyword in Quran using three Shiite Quranic commentaries, namely Min Vahi al-Quran, al-Kashif and al-Mizan, and three Sunnis, i.e. al-Tahrir wa al-Tanwir, Fi Dhalal al-Quran and al-Jamie al-Bayan Fi Tafsir al-Quran. These ethical principles, in the first place, are humanistic, namely goodness, brotherhood, and equality of human being; secondly, they are established in convergent and moral grounds, such as mercy, unity, security and global peace; in order to, thirdly, they will be applicable to all common biological, moral background, and all humanistic principles of Quran have been considered, thus it could be used for peaceful communication among every single culture or religion; a kind of ethics that is derived from shared features of “the united community of humanity”.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tolerance Ethics
  • peace
  • security
  • pre-religious and pre-cultural ethics
  • honoring human being
ابن‌عاشور، محمد‌بن طاهر (بی‌تا)، التحریر و التنویر، 25 مجلد، بی‌جا،بی‌نا.
ابن‌عربی، محی‌الدین (۱۲۹۳ ق)، الفتوحات المکیه، 4 مجلد، بولاق.
ابن‌عربی، محی‌الدین (۱۳۳۶ ق/ ۱۹۱۹ م)، انشاء الدوائر، لیدن.
ابن‌عربی، محی‌الدین (۱۴۰۰ ق)، فصوص الحکم، بیروت: دارالکتاب العربیة.
بیهقی، احمد‌بن حسین (۱۴۲۴ ق)، السنن الکبری، ج 10، بیروت: دار الکتب العربیة.
شاذلی، سید‌بن قطب‌بن ابراهیم (۱۴۱۲ ق)، فی ظلال القرآن، 11 مجلد، بیروت، قاهره: دار الشروق.
شیرازی، صدرالمتألّهین (1342 ش/ 1962 م)، المشاعر، ترجمة بدیع‌الملک میرزا عمادالدوله، ترجمه و مقدمه و تعلیقات فرانسوی از هانری کوربن، تهران: انستیتو ایران و فرانسه،.
شیرازی، صدرالمتألّهین (۱۳۴۶ ش)، الشواهد الربوبیه، با حواشی حاج‌ملاهادی سبزواری و تعلیق و مقدمة سیدجلال‌الدین آشتیانی، مشهد: دانشگاه مشهد.
شیرازی، صدرالمتألّهین (1981 م)، الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، بیروت: دار الاحیاء التراث العربی.
صانع‌پور، مریم (۱۳۸۵ ش)، محیالدین‌بن عربی و نقش خیال قدسی در شهود حق، تهران: نشر علم.
صانع‌پور، مریم (۱۳۸۸ ش)، تجرد خیال در حکمت متعالیه،تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (۱۳۶۸ ش)، شیعه، مجموعه مذاکرات با هانری کوربن، قم: رسالت.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1417 ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، 20 مجلد، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعة مدرسین حوزة علمیة قم.
طبری، ابوجعفر محمد‌بن جریر (1412 ق)، جامع البیان فی تفسیر القرآن، 12 مجلد، بیروت: دار المعرفة.
غزالی، ابوحامد محمد (۱۳۶۸ ش)، احیاء علوم الدین،ترجمة مؤیدالدین محمد خوارزمی، به‌کوشش حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.
فضل‌الله، سیدمحمدحسین (1419 ق)، تفسیر من وحی القرآن، 25 مجلد، بیروت: دار الملاک للطباعۀ و النشر.
کلینی، محمد‌بن یعقوب (1407 ق)، کافی، تهران: دار الکتاب الاسلامیة.
مجلسی،محمدباقر (140۳ ق)، بحارالانوار، بیروت: مؤسسۀ وفا.
مغنیه، محمدجواد (۱۴۲۴ ق)، تفسیر الکاشف، 7 مجلد، تهران: دار الکتب الاسلامیة.