مطالعه انتقادی مبانی تاریخمندی قرآن کریم در دیدگاه محمد آرکون براساس آرای مرزوق العمری
https://doi.org/10.22034/isqs.2025.50504.2361
هاجر حردان؛ مرضیه محصص؛ حسن زرنوشه فراهانی
چکیده «مشروع نقد العقل الاسلامی» عنوانی است که محمد آرکون (2010-1928م) برای پروژه فکری و پژوهشی خود انتخاب میکند. آرکون، شرط «نقد عقل اسلامی» را متأثر از «مکتب آنال»، نگرش تاریخی به تمام سنت اسلامی میداند و معتقد است که شناخت قرآن و دیگر نصوص دینی، جز با شناخت زمینه تاریخی آنها ممکن نیست. پیامد این نگاه به قرآن، مرتبط دانستن آن با لحظه معینی از زمان و مکان است که تعلیق و ازدسترفتن کارآمدی آن در دیگر زمانها را در پی دارد. همین باعث شده که نقدهای فراوانی از جانب اندیشمندان مسلمان بر پروژه او وارد شود که از جمله این نقدها، توسط مرزوق العمری (متولد 1968م) صورتگرفته است. مسئله این مقاله مطالعه روایت نقادانه مرزوق العمری از دیدگاه آرکون در اثبات تاریخمندی، با روش «توصیف و تحلیل» است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که آرکون بر مبنای تمایز میان قرآن شفاهی و قرآن مکتوب تاریخمندی قرآن را نتیجه گرفته است و انکار قداست قرآن و اتخاذ رویکرد پوزیتیویستی در فهم قرآن از پیامدهای اعتقاد او به تاریخمندی قرآن است. و معلوم میگردد که خوانش آرکون گزینشی بوده و صرفاً هرآنچه را مؤید نظر خویش یافته، برگزیده است همچنین دیدگاه وی در مورد عدم کتابت قرآن در عهد پیامبر، مردود و ناشی ازجزء بینی افراطی وی است.

.jpg)















